فروتنى

در خصوص فروتنى وى نوشته اند: «وقتى شیخ مرتضى انصارى رحلت یافت، مردم در پى تعیین تکلیف براى امر تقلید، به شاگردان وى مراجعه مى کردند. این امر باعث شد که شاگردان شیخ در خانه میرزا حبیب الله رشتى گرد آیند و به چاره جویى بنشینند. پس از ساعتى مشاوره، به گفته میرزاى آشتیانى، همگى بر مقدم بودن میرزاى شیرازى، اتفاق کردند. پس از آن، در پى میرزا فرستاده، بعد از حضور او در مجلس، خطاب به وى گفتند: مردم نیاز به مرجع تقلید و زعامت دینى دارند و ما همگى بر شایستگى شما اتفاق کرده ایم. میرزاى شیرازى در پاسخ آنان گفت: من آمادگى این مهم را در خود نمى بینم و توانایى برآوردن احتیاجات مردم را هم ندارم و جناب آقاى شیخ میرزا محمّد حسن آشتیانى فقیه زمان است و شایسته تر از من بدین کار مى باشد. میرزاى آشتیانى گفت: به واسطه وسواس و عدم قاطعیت که در من مى باشد و اگر من به این امر دخالت کنم خراب مى کنم، این کار بر من حرام است بلکه ریاست و مرجعیت عامّه براى شما واجب عینى است. و هر کدام از علما این نکته را مورد تأیید قرار دادند. پس میرزاى شیرازى پذیرفت، در حالى که از دیدگان او اشک جارى بود.»^([62])

منبع:فرهیختگان تمدن شیعه