24 آبان 1393, 14:3
كلمات كليدي : جامعه شناسي صنعتي، جامعه شناسي كار، انقلاب صنعتي
نویسنده : سمانه خالدی
«جامعهشناسی صنعتی به زیر شاخهای از جامعهشناسی اطلاق میشود که موضوع مورد بحث آن، برخی جنبههای اجتماعی رفتار افرادی است که در داخل جوامع صنعتی دستاندرکار تولید، حمل و نقل، توزیع کالا و فراهم آوردن انواعی از خدمات میباشند.»[1] این رشته هم به بررسی ساختار اجتماعی سازمانهای صنعتی و هم ارتباط بین این سازمانها میپردازد. «به بیان مشخصتر این رشته مشتمل است بر بررسی روابط منظمی که از مناسبات کاری سرچشمه میگیرند و مطالعه آن دسته از عوامل اجتماعی که بر چنین روابطی تأثیر میگذارند. این گونه مطالعات تحت پوشش رشتهای به نام «جامعهشناسی کار» نیز قرار میگیرد. اصطلاح جامعهشناسی صنعتی در ایالات متحده منشأ نسبتاً جدیدی دارد. کاربرد آن در جاهای دیگر نیز، از آن جدیدتر است.»[2]
به نظر میلر و.ی.فورم، جامعهشناسی صنعتی، به مطالعه گروههای کار در روابط کاری، نقشی که کارگران در گروههای کار ایفا میکنند و سازمان اجتماعی محیط کار میپردازد. به نظر مور نیز، جامعهشناسی صنعتی، تلاش دارد تا تشریح و تحلیل منظمی از نظام صنعتی به صورت سازمانی اجتماعی و توصیفی از روش زندگی صنعتی به دست دهد. ج.هـ. اسمیت هم معتقد است، بحث جامعهشناسی صنعتی، مربوط به صنعت(یا هر شکلی از سازمان کار)، به عنوان نظامی اجتماعی است که در آن عوامل فنی، اقتصادی، سیاسی بر ساختار، کارکردها و تغییرات آن تأثیر میگذارند.
با تعریفی که از جامعهشناسی صنعتی ذکر شد میتوان فهمید که این شاخه از جامعهشناسی به بحث در زمینههای زیر میپردازد:
1- توسعه تاریخی جوامع صنعتی؛
2- سازماندهی کار در صنعت؛ بدان معنا که چگونه کار اجتماعی سازماندهی و مدیریت میشود؟ و چه ابزارهایی در دسترس افراد یا جامعه است تا مورد مطالعه قرار گیرد؟ در عرصه حقوقی نیز جامعهشناسی به این نکته میپردازد که چه کسانی مالک ابزارها و بویژه زمین هستند؟ و اینکه پیشنیازهای نهادی تولید صنعتی، مانند مذهب، خانواده، سازمانها، سیاست و دولت، چگونهاند؟ جامعهشناسی صنعتی همچنین به بررسی آثار اجتماعی صنعت پرداخته و ارتباط صنعت را با جامعه محلی، جمعیت، قشربندی اجتماعی، حکومت و جامعه، مورد بررسی و ارزیابی قرار میدهد.
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان