4 آبان 1396, 13:50
در بررسی اسنادی که در خصوص حمایت از حقوق بشر و آزادیهای اساسی به تصویب رسیدهاند، در موارد متعددی با اصطلاح «رفتارهای غیرانسانی» (Inhuman Treatment) مواجه میشویم. در تمامی موارد اعمال رفتارهای غیرانسانی به عنوان اقدامی مغایر با کرامت انسانی و اصول و قواعد حقوق بشر ممنوع شده است.
از جمله مواردی که در آنها به ممنوعیت رفتارهای غیرانسانی تصریح شده میتوان به اسناد زیر اشاره نمود: 1- ماده 5 اعلامیه جهانی حقوق بشر (1948)[1] 2- ماده 2و 3 اعلامیه حمایت از همه افراد در مقابل شکنجه و دیگر رفتارها یا مجازاتهای بی رحمانه، غیر انسانی یا تحقیر آمیز (1975)[2] 3- قواعد 31و 32 و 33 و 34 از قواعد حداقل استاندارد رفتار با زندانیان (1977)[3] 4- ماده 7 میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی (1966)[4]
5- ماده 16 کنوانسیون منع شکنجه ودیگر رفتارها یا مجازاتهای بی رحمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز (موهن) (1984)[5]
6- مواد 37 و 39 کنوانسیون حقوق کودک (1989)[6] مواردی که برشمرده شده در زمره اسناد بین المللی هستند که برخی از آنها از جهت ماهیت سندی الزام آور و برخی غیر الزام آورند. علاوه بر اسناد بین المللی، ممنوعیت رفتارهای غیرانسانی در اسناد منطقهای متعددی که در جهت حمایت از حقوق بشر و آزادیهای اساسی به تصویب رسیدهاند نیز تصریح گردیده است که از این دست میتوان به ماده 3 کنوانسیون اروپایی حمایت از حقوق بشر و آزادیهای اساسی (1950)[7] ماده 5 کنوانسیون آمریکایی حقوق بشر (1969)[8] ، ماده 1و 2 کنوانسیون آمریکایی منع و مجازات شکنجه (1985)[9] ،ماده 5 منشور آفریقایی حقوق بشر و ملتها (1981)[10] و ماده 13 منشور عرب راجع به حقوق بشر (1994) اشاره نمود.
با وجود تصریح به ممنوعیت رفتارهای غیرانسانی در اسناد متعدد و در سطوح مختلف این اصطلاح تاکنون در هیچ یک از اسناد مربوطه تعریف نشده است. تنها دادگاه اروپایی حقوق بشر در رسیدگی به یکی از دعاوی مطرح در آن، رفتار غیرانسانی را به عنوان رفتارهایی که منجر به عذاب جسمانی یا روانی شدید میشوند، تعریف کرده است.[11] گر چه دستیابی به یک تعریف دقیق از اصطلاح مذکور امری دشوار است اما دستیابی به مفهومی از آن با توجه به مراجعه به آراء ومصادیقی که در نظام بین المللی حقوق بشر تحت اصطلاح مذکور طبقه بندی شدهاند، امری ممکن است. از این روی نهادهایی چون کمیته حقوق بشر، کمیته ضد شکنجه، دادگاه و کمیسیون آمریکایی حقوق بشر و...هیچ تعریفی از اصطلاح مذکور ارایه نکردهاند و تنها در مواجهه با برخی از مصادیق از برخی رفتارها و اقداماتی که توسط مأموران دولتی درباره شهروندان اعمال شده بود با عنوان رفتارهای غیرانسانی یاد کرده و آن اقدامات را محکوم نمودهاند. مصادیقی که تحت این اصطلاح محکوم شدهاند از حیث تعداد بسیار زیادند، اما عمدتاً مربوط به مواردی میشود که به افراد تحت بازداشت یا افرادی که تحت بازجویی قرار دارند یا شیوههای غیرانسانی نظیر کتک زدن، ممانعت از غذا و آشامیدن، اجبار به ایستادن در کنار دیوار، قرار دادن در معرض صدای شدید رفتار میشود.[12]
آنچنان که دیوان کیفری بین المللی یوگوسلاوی سابق در خصوص رفتارهای غیرانسانی در پرونده تادیک (Tadic) بیان کرده؛ رفتار غیرانسانی فعل یا ترک فعلی عامدانه است که موجب رنج یا صدمه شدید روحی یا جسمی میشود و چنین عملی اگر بطور عینی و ملموس مورد بررسی قرار گیرد اتفاقی نیست یا این که رفتار غیرانسانی که تعرضی جدی به تمامیت جسمی یا روحی یا سلامت شخص است که مغایر با اصل بنیادین رفتار انسانی و به ویژه نقض کرامت ذاتی بشر است.[13]
علاوه بر این رفتار غیرانسانی، قرار دان دیگران در شرایط غیرانسانی نیز میباشد و آنچه رفتار غیرانسانی محسوب میشود باید در پرتو اوضاع و احوال و شرایط خاص هر مورد به طور جداگانه مورد بررسی قرار گیرد. در واقع به نوعی مفهومی از نسبیت، در درون این اصطلاح جهت ارزیابی آن نهفته است. از همین جهت در خصوص برخی از مصادیق و تلقی آنها به عنوان رفتارهای غیرانسانی اختلاف نظر وجود دارد.
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان