تدریس میرزا حسن کرمانشاهی

حکیم کرمانشاهى و شاگرد پرورى

مهمترین ویژگى حکیم کرمانشاهى، شاگرد پرورى و توان بالاى او در تدریس برخى از متون بود که در عصر خود، کسى همپاى او نبوده است.

بسیارى از بزرگان، در مجلس تدریس او زانوى ادب بر زمین زدند تا از خرمن حکمت و اخلاق او خوشه چینى کنند. آوازه مکتب حکیم کرمانشاهى چنان بود که حتى پس از وفات او، بسیارى از دانشمندان براى درک مکتب حکیم کرمانشاهى، در جست جوى شاگردان او برآمدند تا آن چه را آنان از استاد آموخته بودند، به اینان بیاموزند تا آن جا که وى را رکن انتقال فلسفه به فلاسفه متأخر شمرده اند. شاگردان بسیارى در مکتب میرزاحسن کرمانشاهى درس آموختند که در میان آنان، چهره هاى شاخصى از دانشمندان عالم تشیّع مشاهده مى شود.

استاد سیّد جلال الدّین آشتیانى، بزرگترین فیلسوف مشائى معاصر، در پاورقى «شرح بر زاد المسافر» مى نویسد:

«آقا میرزا حسن کرمانشاهى، از بزرگترین فلاسفه مشائى در اعصار اخیر که در حکمت ذوقى و فلسفه به سبک ملاّصدرا و عرفانیات به سبک محیى الدّین و اتباع او، صاحب حظّى وافر و در علوم ریاضى و طب متداول قدیم، استاد و در تدریس بعضى از مباحث اسفار، مانند جواهر و اعراض و سفر نفس این کتاب، بى نظیر بود^[5]».

استاد سیّد جلال الدّین آشتیانى در جایى دیگر چنین مى نگارد:

«همه اساتید عصر، اقرار داشتند که معاصران مرحوم آقا میرزا حسن، مباحث نفس اسفار و امور عامه این کتاب و کتب مشائیه را نمى توانند مانند وى تدریس کنند^[6]».

منبع:فرهیختگان تمدن شیعه