زنان الگوی كمالات انسانی و معنوی

پرسش:

قرآن کريم چه زنانی را برای تعيين مصداق کمالات والای انسانی و معنوی معرفی کرده است؟

پاسخ:

قرآن کريم برای تعيين مصداق کمالات والای انسانی، زنانی را که به درجات معنوی و کمالات روحی دست يافته اند به عنوان اسوه معرفی کرده است که به شماری از آنها اشاره می کنيم.

1- حضرت فاطمه(س) اسوه ارزش ها

حضرت فاطمه در دامان پاک خديجه کبری اين بانوی وارسته ايثارگر و مؤمن پرورش و نزد پيامبر بزرگ اسلام تربيت يافت. او چنان به قله کمالات راه يافته بود که به قول امام خمينی اگر مرد بود پيامبر بود. او از هر نظر کامل بود. از اين رو اسوه تمام مردان و زنان با ايمان به شمار می رود. او الگوی انفاق کنندگان در راه خدا بود و در اين راه هر چه داشت دريغ نکرد و آيه زير درباره اش نازل شد:

به خاطر دوستی با خدا، به مسکين و يتيم و اسير اطعام می دهند و می گويند شما را به خاطر خدا اطعام می کنيم و پاداش و تشکری از شما نمی خواهيم. (انسان- 8)

ابن عباس در شأن نزول آيه فوق می گويد: امام حسن و حسين(عليهما السلام) بيمار شدند پيامبر(ص) با جمعی از ياران خود به عيادت آن دو رفتند. رسول خدا(ص) به حضرت علی(ع) فرمود: برای شفای آنان نذری کن. علی(ع) و فاطمه و فضه، نذر کردند که اگر حسن و حسين شفا يافتند سه روز روزه بگيرند. بنابر قولی حسن و حسين نيز گفتند ما هم نذر می‌کنيم روزه بگيريم. سرانجام آن دو بزرگوار شفا يافتند و اين خانواده سه روز روزه گرفتند. و هر سه روز افطار خود را به مسکين، يتيم و اسير دادند و خود با آب افطار کردند.

اين اطعام و ايثار به اين جهت حايز اهميت است که 1- اين خانواده چيزی برای افطار نداشتند. حضرت علی(ع) مقداری پشم از همسايه يهودی خود گرفته بود و فاطمه (سلام الله عليها) آن را در مقابل سه صاع جو، ريسيده برای هر شب مقداری جو، آسياب و خمير می‌کردند و می پختند و آنان چنين افطاری را صدقه می دادند.

2- انگيزه اين انفاق محبت خدا و بندگان خدا بود علی حبه

3- اين اطعام، بدون منت و تنها برای قرب به خدا بود لوجه الله.

حضرت زهرا(س) هم استاد سخن و معلم حجاب، اسوه عفاف. او مظهر ادب در برابر پدر بود و هر گاه رسول خدا(ص) نزد او می آمد از جای برمی خاست. پدر را می بوسيد و در جای خويش می نشاند.

گاه شب های جمعه تا صبح، به نماز و دعا می پرداخت و برای ديگران دعا می کرد اما برای خود چيزی از خدا نمی خواست. وقتی فرزندان خردسالش راز آن را می پرسيدند می‌فرمود اول همسايگان آنگاه اهل خانه. او مظهر کمال ايمان و خلوص و بندگی بود و قرب او در پيشگاه معبود به حدی بود که خشم و رضای او خشم و رضای پروردگار محسوب می شد.

پيامبر اکرم (ص) می فرمود: هر که او را بيازارد مرا آزرده و هر که مرا بيازارد خدا را آزرده است. او از توان مالی خويش در راه محرومان نيازمند بهره می گرفت و ساده زندگی می کرد و از تجمل پرهيز داشت و سختی های دنيا را تحمل می کرد تا به شيرينی های آخرت برسد وسايل زندگی اش ساده بود. در صحنه های اجتماعی دفاع از دين و پيشوا، حاضر بود. در جنگ احد شرکت داشت و به امدادگری و مداوای زخم های رسول خدا مشغول بود. آيين خانه داری و همسرداری را به خوبی مراعات می کرد و در زندگی، شريک همسرش علی(ع) بود و چيزی نمی خواست مبادا که او نتواند خواسته اش را برآورد و شرمنده شود.

کارها ميان علی(ع) و فاطمه(س) تقسيم شده بود. آوردن آب و تهيه هيزم و کارهای خارج از خانه برعهده علی(ع) بود و آسياب و خمير و نان و کارهای داخل خانه با فاطمه(س). او همدم رنج ها و غصه های شوهر و پناهگاه ايشان محسوب می شد. علی(ع) می فرمود وقتی به خانه می آمدم و به زهرا نگاه می کردم تمام غم و اندوهم برطرف می شد هرگز کاری نکردم که فاطمه(س) از من خشمناک و ناراحت شود و فاطمه نيز هرگز مرا خشمگين نساخت.

روزنامه كيهان، شماره 21574 به تاريخ 10/12/95، صفحه 8 (معارف)