13 مهر 1394, 13:51
شب زنده دارى
بى شک، مهم ترین ابزار موفقیت انسان مؤمن، به جاى آوردن نماز شب است. آن همه سفارش پیامبر گرامى اسلام و اهل بیت عصمت و طهارت در این باره بى جهت نیست و فرمایش خداوند که به برپاکنندگان نماز شب، مقام محمود عطا مى نمایم.
علماى بزرگ تشیع از این بهره بى نصیب نبودند و به این مهم مى پرداختند. شیخ جعفر کاشف الغطا از این نمونه عالمان است.
شیخ حسن، فرزند شیخ جعفر کاشف الغطاءمى گوید:
«پدرم عادت داشت شبها، موقع سحر بیدار باشد و به نماز شب بپردازد و به تبع او همه در خانه برمى خواستند.»[25]
شیخ جعفر کاشف الغطاء سفرهاى زیادى به شهرهاى گوناگون ایران داشت. در قزوین مهمان ملا عبدالوهاب برغانى - از علماى بزرگ قزوین- شد و سوز دعاى نیمه شب او اثر عجیبى در مجتهد بزرگ شهر، ملاتقى برغانى (شهید ثالث) گذاشت. خود او مى گوید:
«شیخ جعفر به قزوین وارد و به خانه برادرم ملا عبدالوهاب آمد. صداى گریه و ناله و شب زنده دارى او در آن ایام در روح من اثر کرد که از آن موقع تا کنون هر چند بیست و پنج سال مى گذرد، هر شب براى مناجات و عبادت حضرت بارى بر مى خیزم.»[26]
منبع:فرهیختگان تمدن شیعه
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان