«شمس‌الوحی تبریزی» در وصف علامه طباطبایی

آشنایی با کتاب «شمس‌الوحی تبریزی» در وصف علامه طباطبایی
کتاب «شمس‌الوحی تبریزی» تألیف «آیت‌الله عبدالله جوادی آملی» به همت گروه تفسیر بخشی ‌پژوهشی قرآن و عترت مرکز نشر اسرا، مردادماه سال جاری چاپ‌ و منتشر شده است.
به گزارش خبرگزاری ایکنا ،24 آبان‌ماه مصادف است با سالروز رحلت علامه فقید محمدحسین طباطبایی صاحب تفسیر گرانسنگ المیزان، به همین مناسبت به معرفی کتاب «شمس‌الوحی تبریزی» اثر شاگرد ایشان آیت‌الله عبدالله جوادی آملی در وصف استادشان می‌پردازیم.
در بخش اول کتاب «شمس‌الوحی تبریزی» به مباحثی درباره علامه طباطبایی و قرآن کریم با تکیه بر حیات قرآنی علامه، تفسیر و علوم قرآنی پرداخته است که مشتمل بر مهارت‌های تفسیری علامه، رتبه تفسیری علامه، تفسیر قرآن به قرآن، تفسیر و تأویل، تفسیر المیزان است.
در بخش دوم این کتاب مباحثی درباره علامه و علوم عقلی آورده شده است که مطالب ذیل آن بدین شرح است: ویژگی‌های فکری، مشی فلسفی، ابتکارات عقلی و فلسفی و تلاش‌های علمی علامه طباطبایی.
علامه و عرفان، موضوع بخش سوم این کتاب است که با عناوین حیات عرفانی و اخلاقی علامه، عرفان نظری، عرفان عملی تنظیم شده است.
در مقدمه این اثر آمده است: کتاب حاضر، مجموعه بیانات و بنانات حضرت استاد جوادی آملی درباره استاد و مرادشان علامه طباطبایی است. ایشان خود در این زمینه فرموده‌اند: «ما عشق و ارادت خود را به علامه طباطبایی در این کتاب اظهار کردیم». بدیهی است، عشقی که از برهان آغاز و به عرفان رهسپار و به قرآن منتهی شود، چقدر شیرین و جذاب است. بی‌شک از بهترین مصادیق ارادت و عشق را در رابطه و نسبت میان استاد و شاگرد جست‌وجو کرد، تا عمق این نسبت درک نشود، راز آن ارادت و عشق هویدا نخواهد شد.
در بخش دیگری از مقدمه می‌خوانیم: آنچه در علامه طباطبایی وجود داشت، جامعیت او در علم و معرفت، ایمان و عمل صالح او بود. علم عمیق برهانی و معرفت دقیق شهودی و عرفانی او از یک سو، اخلاق و شایستگی‌های کرداری از سوی دیگر ، اورا مستعد و آماده ساخته بود تا از نور قرآنی الهام گیرد و چنین انفجاری از علم و کمالات، از او ایجاد شود.
مجموعه جهات یاد شده که سیره علمی و عملی آن نادره دوران را تشکیل و شخصیت حقیقی و ارکان وجودی او را شکل می‌دهد، از او تندیس فرزانگی و مجسمه علم و اخلاق ساخت و آنچه از تراوشات بیانی و بنانی علامه طباطبایی است، نشانگر آن دریای وجودی است. او شخصیت جامعی بود که ظرف بلورین فلسفه، عرفان و تفسیر را از مظروف دینی پر ساخت و با بال عقل و نقل منتشر کرد. این همه موجب شد که شخصیت کم‌نظیری همچون «آیت‌الله عبدالله جوادی آملی» را اینگونه شیفته و واله استادش کرده که پروانه‌وار به گرد شمع استادش طواف می کند.
آنچه در این کتاب آمده، گرچه ناظر به بخش‌های مختلف و ابعاد گوناگون وجودی آن استاد بزرگ و بزرگوار است؛ لیکن رویکرد عمده و اساسی آن مباحث تفسیری و شرح وحی الهی است و با الهام از عنوان «شمس‌الحق تبریزی»، از طرف شخص استاد جوادی آملی «شمس‌الوحی تبریزی» نام گرفته است.
کتاب «شمس الوحی تبریزی» نوشته «آیت‌الله عبدالله جوادی آملی»، به همت «مرکز نشر اسرا» و به شمارگان 3000 نسخه، در مردادماه 1386 چاپ و منتشر شد.

جدیدترین ها در این موضوع

آیت الله حاج میرزا محمد غروی تبریزی (آیت اخلاص)

او يكي از علماي واقعي و زاهد بود و تا آخر عمر، تدريس را ترك نكرد . در سرما و گرما و با كهولت سن، راه طولاني را پياده به مدرسه طالبيه مي آمد . چند بار شاگردانش عرض كردند: «حاج آقا چرا سوار تاكسي نمي شويد؟» فرمود: «من كه توان آمدن دارم، چرا مال امام را خرج كنم؟ 4 خرداد 1394, 17:30

حضرت آیت الله حاج میرزا علی هسته ای اصفهانی

مرحوم هسته اي اصفهاني، موقعي كه آوازه و شهرت مرحوم آيت الله شهيد شيخ فضل الله نوري در ايران منتشر شده بود، وارد تهران شد و ابتدا به دروس برخي از اساتيد مشهور تهران رفت، ولي آنان را قابل استفاده براي خود نديد و دروس آنان را قابل مقايسه با اساتيد اصفهان ندانست. 4 خرداد 1394, 17:30

مرحوم حاج عباسعلی حسینی

در این بخش سیره ی تبلیغی مرحوم حاج عباسعلی حسینی بیان شده است. 4 خرداد 1394, 17:30

حاج شیخ حسن حجتی واعظ

رحوم حجتي واعظ، سخنوري بصير، شجاع، بليغ و فصيح بود . هنوز هم بعد از چهل سال از خاموش شدن اين خورشيد درخشان شمال، در افواه و السنه مردم سخن از ملاحت و شيريني سخنان وي مي رود . 4 خرداد 1394, 17:30

امام خمینی (ره) آینه مهر و قهر

امام در طول شبانه روز حتي يك دقيقه وقت تلف شده و بدون برنامه از قبل تعيين شده نداشتند . با توجه به شرايط سني و ميزان فعاليتي كه داشتند، باز هم ساعات خاصي را در سه نوبت - هر كدام، نيم تا يك ساعت - به اهل منزل اختصاص داده بودند كه هر كدام از ما كه مايل بوديم خدمت ايشان مي رسيديم و مسائل خودمان را مطرح مي كرديم. 4 خرداد 1394, 17:30

پر بازدیدترین ها

شيخ جعفر مجتهدي(ره)1

جت الإسلام دکتر محمد هادی امینی، فرزند برومند مرحوم آیت الله علامه امینی صاحب کتاب نفیس «الغدیر» نقل کردند:در سال 1349 هـ ش پس از وفات مرحوم پدرم علامه امینی، به خاطر تألیف و نشر کتابی به نام «قهرمان فخر» که در آن مطالبی بر ضد حزب بعث درج شده بود؛ دولت عراق تصمیم به جلب و محاکمه من گرفت.لذا مجبور به ترک نجف اشرف و عازم ایران شدم و در تهران اقامت گزیدم. 25 تیر 1393, 6:35

شيخ جعفر مجتهدي(ره)8

جناب مجتهدی در مورد عظمت معنوی جناب حافظ برای استاد مجاهدی نقل کرده اند :روزی مأمور شدم تا به اصفهان رفته و به مدت یک هفته مرکب یکی از روضه خوان های اهل بیت را تر و خشک کنم! ایشان می فرمودند:بعد از اتمام ماموریت ، از خانه که بیرون آمدم، مأموریت دیگری به من محول شد که بایستی به شیراز می رفتم. وقتی به دروازه قرآن شیراز رسیدم، نوری مرا تا حافظیه همراهی کرد. 25 تیر 1393, 5:24

شيخ جعفر مجتهدي(ره)3

انه اجدادی مرحوم حجت الاسلام برقعی محل آمد و شد علمای ربانی و دوستان آل الله در قم بود و خود ایشان نیز در اقامه عزاداری برای سالار شهیدان سعی بلیغی داشتند و معمولاً در دهه اول محرم هر سال پر رونق ترین مجالس عزاداری اباعبدالله الحسین (علیه السلام) در منزل ایشان برگزار می شد و مورد عنایت طبقات مختلف مردم بود زیرا قدمت یکصد ساله داشت و نذورات بسیاری که هر سال در اختیار این بیت قرار می گرفت حاکی از نتایجی بود که مردم متدین قم و دیگر شهرها از توسلات خود در آنجا می گرفتند. 25 تیر 1393, 6:23

شيخ جعفر مجتهدي(ره)10

زمانی که آقای مجتهدی در قم بسر می بردند، دهه اول ماه محرم در منزلشان مراسم سوگواری و عزاداری حضرت اباعبدالله الحسین (علیه السلام) برپا بود، یک روز عاشورا که در خدمتشان بودیم و بیرون اتاق در حیاط، مراسم عزاداری برقرار بود، یکمرتبه حالشان دگرگون شد و شروع به بیان صحنه ای از روز عاشورا نمودند و به طوری آن را مجسم کردند که هر روز عاشورا آن صحنه در نظرم آمده و هرگز آن را فراموش نمی کنم. 25 تیر 1393, 3:11

شيخ جعفر مجتهدي(ره)2

روزی درخدمت آقای مجتهدی بودم ایشان در حالی که بسیار منقلب بودند، تعریف کردند:چند سال پیش که در قم بسر می بردم روز عاشورا به شدت مریض بودم و به طوری درد سراسر وجودم را فرا گرفته بود که نمی توانستم از رختخواب برخیزم.طبق معمول همه ساله در آن روز هم مراسم عزاداری در منزل برپا بود. در همان هنگام با حال سختی که داشتم متوسل به حضرت علی اصغر (علیه السلام) شدم و حالتی به خصوص برایم پیدا شد و صحنه هایی را مشاهده کردم. 25 تیر 1393, 6:28