«شمس‌الوحی تبریزی» در وصف علامه طباطبایی

آشنایی با کتاب «شمس‌الوحی تبریزی» در وصف علامه طباطبایی
کتاب «شمس‌الوحی تبریزی» تألیف «آیت‌الله عبدالله جوادی آملی» به همت گروه تفسیر بخشی ‌پژوهشی قرآن و عترت مرکز نشر اسرا، مردادماه سال جاری چاپ‌ و منتشر شده است.
به گزارش خبرگزاری ایکنا ،24 آبان‌ماه مصادف است با سالروز رحلت علامه فقید محمدحسین طباطبایی صاحب تفسیر گرانسنگ المیزان، به همین مناسبت به معرفی کتاب «شمس‌الوحی تبریزی» اثر شاگرد ایشان آیت‌الله عبدالله جوادی آملی در وصف استادشان می‌پردازیم.
در بخش اول کتاب «شمس‌الوحی تبریزی» به مباحثی درباره علامه طباطبایی و قرآن کریم با تکیه بر حیات قرآنی علامه، تفسیر و علوم قرآنی پرداخته است که مشتمل بر مهارت‌های تفسیری علامه، رتبه تفسیری علامه، تفسیر قرآن به قرآن، تفسیر و تأویل، تفسیر المیزان است.
در بخش دوم این کتاب مباحثی درباره علامه و علوم عقلی آورده شده است که مطالب ذیل آن بدین شرح است: ویژگی‌های فکری، مشی فلسفی، ابتکارات عقلی و فلسفی و تلاش‌های علمی علامه طباطبایی.
علامه و عرفان، موضوع بخش سوم این کتاب است که با عناوین حیات عرفانی و اخلاقی علامه، عرفان نظری، عرفان عملی تنظیم شده است.
در مقدمه این اثر آمده است: کتاب حاضر، مجموعه بیانات و بنانات حضرت استاد جوادی آملی درباره استاد و مرادشان علامه طباطبایی است. ایشان خود در این زمینه فرموده‌اند: «ما عشق و ارادت خود را به علامه طباطبایی در این کتاب اظهار کردیم». بدیهی است، عشقی که از برهان آغاز و به عرفان رهسپار و به قرآن منتهی شود، چقدر شیرین و جذاب است. بی‌شک از بهترین مصادیق ارادت و عشق را در رابطه و نسبت میان استاد و شاگرد جست‌وجو کرد، تا عمق این نسبت درک نشود، راز آن ارادت و عشق هویدا نخواهد شد.
در بخش دیگری از مقدمه می‌خوانیم: آنچه در علامه طباطبایی وجود داشت، جامعیت او در علم و معرفت، ایمان و عمل صالح او بود. علم عمیق برهانی و معرفت دقیق شهودی و عرفانی او از یک سو، اخلاق و شایستگی‌های کرداری از سوی دیگر ، اورا مستعد و آماده ساخته بود تا از نور قرآنی الهام گیرد و چنین انفجاری از علم و کمالات، از او ایجاد شود.
مجموعه جهات یاد شده که سیره علمی و عملی آن نادره دوران را تشکیل و شخصیت حقیقی و ارکان وجودی او را شکل می‌دهد، از او تندیس فرزانگی و مجسمه علم و اخلاق ساخت و آنچه از تراوشات بیانی و بنانی علامه طباطبایی است، نشانگر آن دریای وجودی است. او شخصیت جامعی بود که ظرف بلورین فلسفه، عرفان و تفسیر را از مظروف دینی پر ساخت و با بال عقل و نقل منتشر کرد. این همه موجب شد که شخصیت کم‌نظیری همچون «آیت‌الله عبدالله جوادی آملی» را اینگونه شیفته و واله استادش کرده که پروانه‌وار به گرد شمع استادش طواف می کند.
آنچه در این کتاب آمده، گرچه ناظر به بخش‌های مختلف و ابعاد گوناگون وجودی آن استاد بزرگ و بزرگوار است؛ لیکن رویکرد عمده و اساسی آن مباحث تفسیری و شرح وحی الهی است و با الهام از عنوان «شمس‌الحق تبریزی»، از طرف شخص استاد جوادی آملی «شمس‌الوحی تبریزی» نام گرفته است.
کتاب «شمس الوحی تبریزی» نوشته «آیت‌الله عبدالله جوادی آملی»، به همت «مرکز نشر اسرا» و به شمارگان 3000 نسخه، در مردادماه 1386 چاپ و منتشر شد.

جدیدترین ها در این موضوع

انسان و اصالت آموزه‌های عرفانی

مقاله حاضر ضمن توجّه به این امر، به خوانش انتقادی کتاب تصوف اسلامی، رابطه انسان و خدا اثر نیکلسون می‌پردازد. 17 آذر 1395, 7:36

گذری بر انسان‌گرایی دونالد والش

ظهور باورهای انسان‌گرایانه در بسیاری از تعالیم معنویت‌گرایی جدید قابل پیگیری است. اما به گمان نگارنده، بهره‌مندی و اصالت این رویکرد در مجموع تعالیم دونالد والش با شدت بیشتری همراه است، علت این ادعا نهفته در نحوه‌ی بیان و نظام تعالیم والش است... 17 آذر 1395, 7:35

معنویت انسان‌انگار در افکار دیپاک چوپرا

نوشتار حاضر جستاري در نگرش‌ معنويت انسان انگار ديپاك چوپرا است، براي اثبات اين سخن، نيم‌نگاهي نيز به مباني هستي‌شناسي وي شده است. 17 آذر 1395, 7:35

نقد و بررسی ویژگی‌های انسان ایده‌آل از منظر پائولوکوئیلو

این مقاله به نقد و بررسی انسان ایده‌آل از منظر پائولوكوئيلو می‌پردازد که وی آن را در قهرمان‌های داستانیش جلوه‌گر ساخته است. 17 آذر 1395, 7:35

جایگاه انسان کامل در سلوک عرفانی

مسئله اصلي در اين نوشتار جايگاه انسان كامل در قوس صعود و مقام‌های اثباتي اوست. البته پيش از آن به مهم‌ترین ویژگی‌های انسان كامل اشاره می‌کنیم سپس به كاركرد سلوكي او می‌پردازیم... 17 آذر 1395, 7:34

پر بازدیدترین ها

نقد و بررسی ویژگی‌های انسان ایده‌آل از منظر پائولوکوئیلو

معنویت انسان‌انگار در افکار دیپاک چوپرا

جایگاه انسان کامل در سلوک عرفانی

جایگاه انسان در نظام هستی

عرفا براي نظام هستي مرتبه‌هایی یاد می‌کنند؛ اما در يک تقسيم کلي آن را به حضرات الهيه، کونيه و کون جامع تقسيم کرده‌اند. هدف اصلي از آفرينش «جلا و استجلاي حق» است و کمال آن دو با انسان کامل محقق مي‌شود. مقصود از کون جامع، انسان است که با وجود وحداني، جامع تمام تعين‌های حقي و خلقي است. 17 آذر 1395, 7:34