کشورهای غیر متعهد

کشورهای غیر متعهد، جنبش عدم تعهد، استعمار زدایی، امپریالیسم، نو استعمار، همزیستی مسالمت‎آمیز، جنبشهای آزادیبخش

جنبش عدم تعهد عنوان کشورهای در حال توسعه با هدف استعمار زدایی و مبارزه با امپریالیسم و نو استعمار، ایجاد وحدت و یکپارچگی میان کشورهای درحال توسعه، برقراری مناسبات سیاسی و اقتصادی آزاد و مستقل از هر یک از قدرتهای برزگ و کمک به برقراری صلح و امنیت بین کشورهای عضو جنبش عدم تعهداست.

به کشورهای عضو جنبش عدم تعهد، کشورهای غیر متعهد می‌گویند. سران کشورهای غیر متعهد هر سه سال یکبار و کنفرانس وزرای امور خارجه غیرمتعهد در فاصله بین دو کنفرانس سران در پایتخت یکی از کشورهای عضو جنبش برگزار می‌شود.

اولین کنفرانس سران در سال 1961 با شرکت 25 کشور در پایتخت یوگوسلاوی تشکیل شد رئیس کشور میزبان تا اجلاس بعدی، ریاست کشورهای غیر متعهد را عهده دار می‌شود. پیروی از سیاست همزیستی مسالمت‌آمیز ، پشتیبانی از جنبشهای آزادیبخش ، عدم پیوستگی به هیچیک از پیمانهای نظامی در چارچوب اختلافات قدرتهای بزرگ از جمله مشخصات کشورهای غیر متعهد است.

به دنبال فروپاشی شوروی و پیمان ورشو، بعضی از کشورها مثل آرژانتین از جنبش کناره گیری کردند و کشورهای مثل هندوراس و تایلند به عضویت آن در آمدند. قرقیزستان به عنوان عضو ناظر و جمهوریهای چک و اسلواکی نیز به عنوان میهمان پذیرفته شدند. تا سال 1944 حدود 109 کشور عضو جنبش عدم تعهد بودند که مالت و قبرس از اروپا و بقیه از سه قارۀ آسیا ، آفریقا و آمریکای لاتین بودند.

اعضای اولیه جنبش عدم تعهد هند، یوگسلاوی، مصر و اندونزی بودند.