آیت‌الله عمید زنجانی؛ حضرت امام اجتهاد را روشمند می‌دانستند

آیت‌الله عمید زنجانی گفت: حضرت امام همیشه اصالت فقه را حفظ می‌کردند، نه از دیگران نظریه قرض می‌گرفتند و نه تحت تاثیر موج‌های تبلیغاتی بودند.
این استاد دانشگاه در گفت‌وگو با خبرگزاری دانشجویان ایران،ایسنا، افزود: با توجه به آشنایی‌ام با دیدگاههای اصولی و فقهی امام (ره) و این که یکی از کوچک‌ترین شاگردان حضرت امام که توفیق نزدیک به ده سال تلمذ را در خدمت ایشان داشته‌ام بودم، می‌توانم بگویم حضرت امام اجتهاد را دارای روشی خاص و به اصطلاح روشمند می‌دانستند و تاکید می‌کردند این اجتهاد روشمند باید به روال سنت فقهی سلف صالح باشد و تعبیرشان از این سنت دیرینه، اجتهاد روش فقاهتی جواهرالکلام بود، امام هم بر همان روالی که محقق حلی ، علامه حلی و شهیدین و محقق کرکی، مرحوم کاشف‌الغطا، شیخ انصاری ، صاحب جواهر و به همان ترتیبی که این محققان بزرگ فقه و استادان بنام فقه، اجتهاد را پیش می‌بردند، تاکید داشتند.
وی افزود: فقه به روال و روش سنتی بدین معنا نبود که از پاسخگویی به سوالات، نیازها و حوادث جدید متوقف شود و باز بماند، فقه سنتی به معنای روشمندبودن فقه به همان روالی است که در اصول مقرر شده و احکام فقهی باید از ادله اجتهادی که کتاب و سنت است استنباط و یا از ادله فقاهتی که اصول عملیه است استخراج شود، امام (رض) بر تعبدی بودن فقه اصرار می‌ورزیدند و به همین دلیل همیشه ادله اجتهادی را بر ادله فقاهتی مقدم می‌داشتند.
عمید زنجانی هم‌چنین با بیان این که دو عنصر ظاهرا متقابل و متضاد در اندیشه اجتهادی حضرت امام به چشم می‌خورد، گفت: یکی تقید امام بر تعبد و دومی پویا بودن فقه و به روز بودن آن بود. این دو عنصر به ظاهر با هم قابل جمع نبود، ولی امام با یک شیوه منطقی این دو را در شیوه اجتهادی‌شان جمع کرده بودند.
آیت‌الله عمید زنجانی تصریح کرد: مایه اصلی تقارن این دو عنصر در اندیشه اجتهادی امام طرح مساله زمان و مکان در فقه بود که قبلا این نظریه را مرحوم آیت‌الله بروجردی مطرح کرده بودند، ولی امام آن را عینی و عملا وارد فقه کردند.
وی افزود: از این طریق دو عنصر زمان و مکان تعبد فقه را با پویایی فقه قرین کردند که شاید برای بسیاری جای تعجب باشد که از یک سو امام فقاهت سنتی صاحب جواهر را مطرح می‌کردند و از سوی دیگر پیشتازبودن و از زمان جلوتر بودن را ، به هر حال در اندیشه اجتهاد امام فقه به روز و قادر می‌شود به تمام سوالات، نیازها و حوادث جدید پاسخ بدهد، البته کسانی هم بوده و هستند که این کار را از طریق التقاط انجام می‌دهند و یا رفتار عکس‌العملی دارند و تحت تاثیر حوادث قرار می‌گیرند، ولی روش امام با این دو جریان کاملا متفاوت بود، امام در عین این که به ظریف‌ترین و ریزترین مسائل زمان توجه داشتند و برای آن پاسخ صریح ارائه می‌کردند، همیشه اصالت فقه را حفظ می‌کردند، نه از دیگران نظریه قرض می‌گرفتند و نه تحت تاثیر موج‌های تبلیغاتی قرار می‌گرفتند.
منبع: خبرگزاری ایسنا

جدیدترین ها در این موضوع

بحران پوچ‌گرایی انسان معاصر و معنای زندگی از دیدگاه قرآن

در این مقاله اصول و مبانی معنای زندگی از دیدگاه قرآن با تکیه بر آراء تفسیری آیت‌الله جوادی آملی مورد بحث قرار می‌گیرد. 17 آذر 1395, 7:45

حيات سالكانه و حيات عادي مؤمنانه از منظر قرآن كريم

در اين مقاله بيان شده است كه از منظر قرآن ‌كريم، سطحي برتر از حيات ديني نيز وجود دارد كه مشخصه‌‌‌ی اصلي آن، حركت آگاهانه به مقصد ملاقات با خدا است. 17 آذر 1395, 7:45

کارکردهای معنویت در عرصه‌های اجتماعی از دیدگاه مقام معظم رهبری

مسأله نوشتار حاضر سلوک معنوی در عرصه‌های گوناگون و نقش بی‌بدیل و بی‌عدیل آن در پیشرفت همه جانبه است که مبتنی بر فرضیه معنویت اسلامی کلید کمال و عنصر کارآمد در همه عرصه‌های حیات طیبه قوام یافته است. 17 آذر 1395, 7:44

بررسی حیات دین در عصر رسانه‌هاي جديد

در واقع ادعاي ما در اين نوشتار اين است که: فرايند جهاني‌شدن فرهنگي و گسترش رسانه‌هاي جديد اجتناب‌ناپذير است؛ باوجود چالش‌ها و بحران‌هايي که به همراه دارد و با مديريتي که از سوي امپرياليسم غرب مي‌شود، امکانات و فرصت‌هايي را براي شبکه‌اي‌شدن دين، همبستگي و هويت‌يابي مسلمانان فراهم مي‌کند. 17 آذر 1395, 7:44

بررسی جنجال‌های زیست‌گروهی در جنبش‌های نوپدید معنوی ناظر به ایده جیمز بک‌فورد

نگارنده در این مقاله می‌کوشد تا پس از طرح مسئله‌ی جنبش‌های نوپدید و جنجال‌برانگیزی‌، به برخی از فعالیت‌های پرهیاهوی آنان اشاره‌ای داشته باشد. در این مقام به اجمال به بررسی شاهدمثال‌ هر کدام از اتهام‌هایی نظیر: خودكشي و قتل، فريب‌كاري... 17 آذر 1395, 7:44

پر بازدیدترین ها

نسبت خدا و انسان در عرفان

انسان در نظام عرفان اسلامی، جایگاه ویژه و برجسته‌ای دارد؛ به طوری‌که او را به‌گونه‌ی ممتازی از دیگر مخلوقات متمایز ساخته است. انسان با برخورداری از جامعیت اسماء الهی، به مثابه آیینۀ تمام نمای آفریدگار جهان هستی است 17 آذر 1395, 7:5