13 مهر 1394, 13:51
جامعیت علمى و اجتهاد
کوشش هاى خستگى ناپذیر سید على قاضى در راه کسب کمال و دانش، به ثمر نشست و در سن 27 سالگى به درجه اجتهاد نایل آمد. گر چه افراد بسیارى از خانواده ها و علماى سرشناس در این راه قدم برداشته اند ولى عده اندکى به درجه اجتهاد، آن هم در سنین جوانى، موفق شده اند.
ویژگى هایى که در قاضى (مثل پشتکار و جدیت در بحث، انس با بزرگان، مراقبت هاى خانواده، تهذیب نفس و ارتباط با خداى متعال) وجود داشت، از وى عالمى عارف و مجتهدى توانمند ساخت.
وى در لغت عرب نیز کم نظیر بود به طورى که چهل هزار لغت عرب را از حفظ داشت و شعر عربى را چنان مى سرود که عرب ها از تشخیص آن عاجز مى ماندند و نمى فهمیدند که شعر، از یک شاعر عجم است.
روزى در بین مذاکرات، آیت الله شیخ عبدالله مامقانى به ایشان مى گوید:
من آن قدر در لغت و شعر عرب تسلط دارم که اگر شخص غیرِ عرب، شعر عربى بگوید، تشخیص مى دهم گرچه آن شعر در اعلى درجه فصاحت و بلاغت باشد.
آیت الله قاضى یکى از قصاید عربى را که سراینده اش عرب بود، شروع به خواندن کرد، و در بین آن چند بیت از اشعار خود را اضافه و سپس از آیت الله مامقانى پرسید: کدام یک از این ها را غیر عرب سروده است؟ و ایشان نتوانستند تشخیص دهند.([6])
منبع:فرهیختگان تمدن شیعه
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان