كلمات كليدي  :  روان شناس باليني، روان شناس مدرسه اي، روان شناس تربيتي، روان شناس صنعتي، روان شناس اجتماعي، روان شناس جنايي، روان سنج، روان شناسي عمومي
    
    نویسنده :  مهدي عبادي
    
    روانشناسان با استفاده عملی از اصول، قواعد و فرضیات نظری سعی دارند مشکلات و معضلات اجتماعی و فردی را از میان برداشته و به اموری در زمینههای تحقیقات، تدریس، خدمات خاص مثل مشاوره، راهنمایی، تشخیص و درمان ناهنجاریهای رفتاری بپردازند. البته غالب روانشناسان در بیشتر از یک مورد از موارد فوق فعالیت میکنند. با توجه به تحصیلات و زمینههای تخصصی، حدود فعالیت آنها از کارگاهها، آزمایشگاهها، کلاسهای درس، مراکز آموزش عالی و بیمارستانها تا همکاری با مراکز دولتی، نظامی و ... متفاوت است. 
    
    
    حوزههای شغلی روانشناسی 
    · روانشناس عمومی
    · روانشناس تجربی
    · روانشناس فیزیولوژی و مقایسهای
    · روانشناس رشد
    · روانشناس شخصیت و اجتماعی
    · روانشناس هنر
    · روانشناس بالینی 
    · روانشناس مشاور
    · روانشناس صنعتی و سازمانی 
    · روانشناس تربیتی
    · روانشناس مدرسه 
    · روانشناس خدمات عمومی
    · روانشناس نظامی
    · روانشناس سنین کهولت 
    · روانشناس مهندسی 
    · روانشناس تولید و مصرف 
    · تحلیلگر تجربی رفتار
    · روانشناس در خدمت محیط
    · رواندرمانگر
    · روانشناس هیپنوتیزم 
    · روانشناس جنایی 
    · روانشناس سلامت 
    · روانشناس کودک.[1]
    
    
    روانشناس بالینی 
     تشخیص اختلالات روانی و درمان آنها با روش رواندرمانی توسط روانشناسان بالینی انجام میشود. این روانشناسان پس از تحصیل در مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد، حدود 3 الی 5 سال در دوره دکترا دروس تخصصی روانشناسی را طی کرده و بعد از آن، توانایی مییابند در چارچوب سلامت روانی کمکرسانی، پشتیبانی و درمان را برای سازگاری فرد با محیط و بازگشت به اجتماع انجام دهند.
    
    
    روانشناس مدرسه 
     روانشناسی است که در مدارس، خدمات مشاورهای ارائه داده و در زمینه ارزیابی تواناییهای هوشی و شخصیتی دانشآموزان و راهنمایی صحیح آنها در آموزشگاهها فعالیت میکند. همچنین به دانشآموزانی با مشکلات تحصیلی، هیجانی و عاطفی، خدمات مشاورهای میدهد یا آنها را برای درمان به مراکز تخصصی معرفی میکند.[2]
    
    
    روانشناس تربیتی 
     حوزه فعالیت روانشناس تربیتی، از روانشناس مدرسه وسیعتر است. روانشناس تربیتی در پی استفاده از اصول روانشناسی در امر آموزش و پرورش بوده و درصدد است راههای مناسب برای تطابق هرچه بیشتر خصوصیات روانشناختی دانشآموزان با مواد آموزشی و برنامههای آموزشی را بیابد.
    
    
    روانشناس صنعتی و سازمانی 
     این روانشناس، آزمونهای هوش و استعداد را برای انتخاب کارکنان طراحی کرده و برای حل مسائل مدیریتی، آموزش کارکنان، بهبود کارآیی روشهای کار و حل مسائل انسانی محیط کار، تلاش میکند.
    
    
    روانسنج 
     متخصصینی که در حیطه روانسنجی فعالیت میکنند، دو امر مهم و رایج در روانشناسی را پشتیبانی میکنند:
    · اجرای آزمونها 
    · تفسیر آزمونها 
    تهیه آزمونها و تعیین کاربرد آنها نیز از وظایف آنها است. هدف این رشته، اندازهگیری تواناییها است.
    
    
    روانشناس کودک 
     چون یادگیریهای دوران کودکی، اساس یادگیریها و رفتارهای دوران بزرگسالی است؛ در این شاخه حرفهای، مراحل رشد کودک و نوجوان و عوامل موثر بر آن و تغییرات مداوم در این دوره بررسی میشود و فاکتورهایی که برای تربیت بهتر و ورود سالم کودکان به اجتماع مورد نیاز است، شناسایی و تقویت میشود.[3]
    
    
    روانشناس اجتماعی 
     کسی که در حیطه روانشناسی اجتماعی فعالیت میکند، رفتار افراد در گروهها را بررسی میکند تا کنشهای متقابل بین فرد و گروه را معین کرده و به این وسیله به فرد برای سازگاری با اجتماع کمک کند. حل مشکلات رفتاری بعضی افراد در گروههای اجتماعی و روابط میان گروهها بر عهده این گروه از روانشناسان است.
    
    
    روانشناس جنایی 
     بخشی از مسائل حقوقی، تاثیر فرایندهای روانی بر رفتار خلاف قانون و بزهکاری، در این حیطه بررسی میشود. کیفیت جرم، شخصیت مجرم و علل ارتکاب جرم، از جنبههای روانی تحقیق میشود تا بتوان از نتایج آن برای کم کردن جرم و رفع زمینههای جرم در جامعه استفاده شود.
    
    
    روانشناس نظامی 
     این روانشناس، رفتار افراد نظامی را اعم از روحیه، نگرش و اعتقاد، و حوادث غیرمنتظره و ناگهانی مثل محاصره، شایعه، ترس و جنگ روانی را بررسی میکند. پژوهشهای این روانشناسان، فرماندهان نظامی را قادر میسازد تا با درک دقیق شرایط، وضعیت نیروها را حدس زده و شیوههای مطلوبی برای نیل به اهداف تعیینشده را اتخاذ کنند.[4]