امام صادق علیه‌السلام:

بسم‌‌ الله‌ الرحمن‌ الرحیم
ستـایـش‌ مخصوص‌ خداست‌ کـه‌ شـب‌ را لبـاس‌ و خـواب‌ را آسایش‌‌ و روز را برای‌ جنبش قرار داد.
ای‌ خدا تو سزاوار هستی‌ که‌ مرا ازخوابگاهم‌ برانگیختی‌‌‌‌ و اگر می خواستی ابدی‌ قرار می دادی‌‌ آن‌ را حمـد کـه‌ دائم‌ و ابـدی اسـت‌ و خلایق‌ شمار آن‌ نتوانند.
ای‌‌ خدا ستایش‌ تو را سزد کـه‌ خلـق‌ کـردی و نیکو آراستی‌‌ و مقدر کـردی‌ وسـرنـوشتـی مقرر فرمودی‌‌‌ و تو میراندی و زنده‌ کـرد, ی بیمار کردی‌‌‌ و شفابخشیدی و سلامتی‌ دادی و مبتلا ساختی‌ و بر همه‌ عالم‌‌ حاکـم و بـر تمام‌ملک‌ متصرف‌ و محیط هستی‌.
ای‌ خدا تو را به‌ دعا می‌‌ خوانم‌ مانند کسـی که‌‌‌‌ وسیله او ضعیف‌ شده و کارش‌به بیچـارگـی‌ کشیده‌‌ و اجلش‌‌ نـزدیـک‌ شـده و آرزویـش در دنیا اندک‌ شده‌‌ وحاجتمندی‌اش‌ به رحمت‌ تـو بسیار شدت‌ یافته‌‌ و به سبب‌ کوتاهـی‌ در طاعت‌‌ حسرتش‌‌ بزرگ‌ و لغزشش بسیار است و بـا توبه‌‌‌ خالص‌ به ذات‌‌ تو روی‌ آورده است.
پس‌ درود بفرست‌‌ بر محمد خاتم‌ رسولانت و بر اهل‌ بیت‌ او که‌ پاکان‌ وپاکیزگـاننـد و شفاعت‌ محمد صلی‌ الله‌‌‌ علیه و آلـه را روزی‌ من‌‌‌ گردان ومرااز صحبت‌ او محروم‌ مگردان که‌ مهربانترین‌‌ مهربانان عالم‌ تو هستی‌.
بارخدایا در روز چهارشنبه‌ برای‌ مـن‌ چهـار چیز برآورده‌ فرما, مـرا درطاعـت‌ خـود نیرومند کن‌‌ و در عبادتت‌ با نشاط گـردان و در ثوابت‌ راغب‌‌‌ سازو از آنچه‌ موجـب عـذاب دردناک‌ توست‌ دور فرما که‌ تو راهرچه‌ خواهی‌ لطف‌ است‌.

جدیدترین ها در این موضوع

مشتركات قرآن و نهج البلاغه(1)

«فترت»در لغت به معني انقطاع و سستي در كار است و در آية شريفه به اتّفاق جميع مفسّرين مراد انقطاع وحي و فاصله يي است كه بين آمدن پيغمبران حاصل مي شود و در اينجا مقصود فاصله يي است كه بين حضرت عيسي و پيغمبر خاتم (صلّي الله عليه و آله) رخ داد كه حدود 600 سال بوده است و ذكر اين مطلب در آيه براي امتنان و اتمام حجّت خداوند بر بندگان است تا نگويند چرا بعد از اين مدت طولاني براي ما راهنما و پيغمبري نفرستادي. چنانكه اين معني از ذيل آيه شريفه و خطبة مباركه نيز ظاهر مي گردد. 22 آبان 1395, 0:6

قرآن درآيينه نهج البلاغه

حضرت على(عليه السلام) در نهج البلاغه، بيش از بيست خطبه را به معرفى قرآن و جايگاه آن اختصاص داده است و گاه بيش از نصف خطبه به تبيين جايگاه قرآن و نقش آن در زندگى مسلمانان و وظيفه آنان در مقابل اين كتاب آسمانى اختصاص يافته كه پرداختن به همه آن ها مجالى ديگر مى طلبد. 21 آبان 1395, 23:34

قرآن در نهج البلاغه

امیرمؤمنان علی علیه السلام در خطبه ای از نهج البلاغه در توصیف این کتاب آسمانی چنین می فرماید: «قرآن نوری است که خاموشی ندارد، چراغی است که درخشندگی آن زوال نپذیرد، دریایی است که ژرفای آن درک نشود، راهی است که رونده آن گمراه نگردد. 21 آبان 1395, 23:26

قرآن از نگاه امام علي علیه السلام

آنچه كه علي (ع) در توصيف جايگاه قرآن بيان داشته اند و تبيين و تفسيري كه از ابعاد كتاب آسماني به دست دادهاند؛ فراتر از آن است كه در اين سطور بگنجد. «تنها در نهج البلاغه آن حضرت (ع) 96 بار كلمة قرآن، كتاب الله، كتاب ربكم و امثال آن تكرار شده است» 21 آبان 1395, 23:13

جامعیت و جاودانگى قرآن كریم در نهج البلاغه

بسیارى از مخالفان قرآن كوشیده اند چنین شبهه افكنى كنند كه این كتاب آسمانى با دنیاى امروز كه عصر پیشرفت علوم و تكنولوژى است، متناسب نیست ؛ بلكه فقط اعجاز عصر پیامبر ختمى مرتبت صلى الله علیه وآله است و صرفا براى زمان ایشان شمولیت داشته است و اكنون همانند كتاب مقدس انجیل صرفا براى استفاده فردى قابلیت دارد. 21 آبان 1395, 23:10

پر بازدیدترین ها

قرآن از نگاه امام علي علیه السلام

اهمیت تاریخ از دیدگاه قرآن و نهج‏ البلاغه

قرآن پيروان خود را به مطالعه تاريخ گذشتگان فرامى‏ خواند و با تكرار و تأكيد زياد به پيروانش دستورمى ‏دهد به سير و سفر بپردازند و از نزديك نشانه ‏هاى تاريخى را مشاهده نمايند تا انديشه آنها بارور شود و سطح فكر و فرهنگشان ارتقا يابد. 21 آبان 1395, 22:31

بررسي‌ نظام‌ فاعلي‌ قرآن‌ در نهج‌البلاغه‌

بهترين‌ وجه‌ معقول‌ آفرينش‌ جهان‌، همانا تجلّي‌ است‌؛ كه‌ از ظريف‌ترين‌ تعبيرهاي‌ قرآني‌ و روايي‌ است‌، چنان‌كه‌ در آية‌ «فلما تجلي‌ ربه‌ للجبل‌ جعله‌ دكّا وخرّ موسي‌ صعقا» آمده‌ است‌. و در جريان‌ معاد هم‌، تلويحاً به‌ آن‌ اشاره‌ شده‌است‌؛ زيرا، خداوند در آية‌ «قل‌ اءنما علمها عند ربّي‌ لايُجَليها لوقتها الا هو»، تجلية‌ساعت‌ و قيامت‌ را به‌ خود اِسناد داده‌ است‌ و چون‌ در قيامت‌ كبرا و حشر اكبر،تمام‌ اشخاص‌ و اشيا به‌ عنوان‌ مبدأ قابلي‌ حضور و ظهور دارند نه‌ به‌ عنوان‌مبدأ فاعلي‌ ـ زيرا همة‌ آن‌ها، تحت‌ قهر حاكم‌اند ـ بنابراين‌، تنها عامل‌ تجلّي‌قيامت‌، ظهور خود خداوندِ متجلّي‌ خواهد بود. 21 آبان 1395, 22:52

اثرپذيري نهج البلاغه از قرآن كريم (3)

ايجاز "حذف" آن است كه كلماتي را در كلام به واسطة وجود قرينه حذف كنند؛ مثل: «جاهدوا في الله حقّ جهاده» (حج: 78)؛ يعني في سبيل الله. آنچه مطلوب نظر بلغا و ادباست، ايجاز قصر است كه به واسطة رعايت آن، مراتب بلاغت تفاوت مي كند، و هر كس بيشتر اين نوع ايجاز را رعايت كند، بليغ تر و عظمت كلام او بيشتر خواهد بود. در آيات قرآن، ايجاز قصر بسيار است؛ از جمله: «الا له الخلق و الامر» (اعراف: 54) - «و اعّدو لهم ما استطعتم من قوّه» (انفال: 60). 17 آبان 1395, 9:38

اقتباس های قرآنی در نهج البلاغه

پيوند ناگسستني و همه سويه نهج البلاغه با قرآن کريم، از مسائل حائز اهميت است. يکي از مظاهر اين پيوند، اقتباس هاي قرآني نهج البلاغه است. اهميت بررسي اين اقتباس ها به چند امر باز می گردد: نخست، گونا‌گوني اقتباس هاي قرآني است. دوم، کارکردهاي متفاوت اين اقتباس ها.در اين نوشتار می ‌کوشيم با رويکردي تحليلي اين اقتباس ها را بررسي کنيم. گونه هاي اقتباس قرآني نهج البلاغه عبارت است از: اقتباس کامل، جزئي، متغير، اشاره اي و نهايتاً استنباطي. 21 آبان 1395, 22:22