رؤیایى صادق

حاج شیخ عبدالرحمن حیدرى ایلامى به سال 1304 ش. در شهر ایلام دیده به جهان گشود. تحصیلات را تا ششم نظام قدیم ادامه داد و سپس در کسوت معلمى به تدریس مشغول شد اما رؤیایى صادق مسیر زندگى او را تغییر داد.

او در رؤیا، محضرِ دوازده امام معصوم را در حالى درک مى کند که وجود مقدس ائمه هدى با جمعى از مردم و دانش آموزان بر او وارد مى شوند بقچه اى را که به همراه داشته، باز کرده و قبایى را از آن خارج مى کنند و بر تن او مى پوشانند و عصایى به دستش مى سپارندآنگاه به او امر مى کنند که این جمله را به مردم بیاموزد :

وِلایَةُ عَلِىِ بنِ اَبى طالِب حِصنى

فَمَن دَخَلَ حِصنى اَمِنَ مِن عَذابى

وى از خواب بر مى خیزد و چون قلم و کاغذ در دسترس نبود، زغالى را از بخارى بیرون مى آورد و این جمله را بر دیوار منزل مى نگاردجمله اى که تاریخ هجرتش را رقم مى زند و سرآغاز راه دیگرى در زندگیش مى شود. راهى که «هستى» به نیم نگاه راهبر و راهنمایش «هست» است و تلخى ها و سختى ها بر رهروانش از عسل شیرین تر.

منبع:فرهیختگان تمدن شیعه