23 آبان 1396, 10:57
شهید ثانی دراین باره می گوید:
«در مکان نماز، آن گونه حاضر شو گویا که در مقابل بزرگترین پادشاه حاضر شده ای و طالب مناجات و تضرع بسوی او و متقاضی خشنودی و نظر رحمت او هستی ، پس بنگر و برای اینکار مکانی متناسب هم چون مساجد شریف و مشاهد مطهر را در حد امکان برگزین ، که خداوند متعال ، همانطور که محضر پادشاهان، وسیله تقرب به آنان است ، اینگونه مکانها را محلی برای اجابت وقبول و رحمت و نیز معدنی برای رضایت و مغفرت خود قرار داده است. در این مکان ، با وقار و آرامش ، و مراقبت در خشوع و انکسار قدم گزار ، و از مقام ربوبی بخواه تا تو را از بندگان خالصش قرار دهد و به بندگان در گذشته با اخلاص خویش ملحق نماید. مراقب باش ، گویا از پل صراط عبور می کنی ، حالت خویش را بین خوف و رجا و رد و قبول خدای متعال قرار ده تا قلبت خاشع ، و فکرت خاضع شود وسزاور فیض رحمت الهی تو را فرا گیرد وتوجهات حق بر تو نازل شود.[1]»
امام صادق علیه السلام فرموده :
«هر گاه به درب مسجد رسیدی ، پس متوجه باش که تو به درگاه سلطان بزرگی رسیده ای ، که به بارگاهش جز پاکان گام نمی نهند و به مجالست و انس با او جز صدیقین اذن نمی یابند، پس به بارگاه خدمت و عبادتش ، قدم گزار که در مقابل هیبت پادشاهی قرار داری، که اگر در انجام آداب و وظایف لازم ، کوتاهی نمایی در خطر بزرگی می باشی. و بدان که خداوند متعال قادر به انجام هر رفتاری با توست ، خواه آن رفتار از سر عدلش باشد یا به علت فضل ورحمتش . پس اگر به موجب فضل و رحمت خود با تو مهربانی و عطوفت کرده البته طاعت کمی را از تو قبول کرده ، و در مقابل عملی قلیل ، جزای کثیر و اجر بسیاری به تو عطا کرده است. واگر بخواهد موافق عدل با تو رفتار کرده ، صدق و اخلاص از تو طلب نماید، در این صورت تو محجوب و از پیشگاه جلال او مردود خواهی شده، هرچند که اعمال تو بسیار باشد و خداوند متعال آنچه را که بخواهد بجا خواهد آورد.
پس در آن هنگام ، به عجز و تقصیر و فقر خود در حضور او اعتراف کن ، زیرا تو میخواهی که به عبادت او بپردازی و با او انس گیری . اسرار سینه خود را بر او فاش کن و آگاه باش که آشکار و پنهان مردم ، بر او مخفی نیست و بمانند نیازمندترین بندگان خدا در پیشگاه او باش . وقلب خود را از هر چیزی که تو را مشغول ساخته و قلب تو را از او محجوب می کند، خالی ساز ، زیرا او بنده ای را می پذیرد که خالص و پاک و صاف باشد. پس بنگر که نام تو در کدام دفتر ثبت شده ، بیرون می آید. پس اگر حلاوت وطعم خوش مناجات با خدا را چشیده و لذت مخاطبه و گفتگوی با او را درک کرده واز جام رحمت وکرامت او که همه در اثر توجه وحسن افعال واجابت او بر تو صورت می گیرد نوشیدی ، هر آینه برای بندگی و خدمت او آماده شده ای . پس به مسجد ، داخل شو که اجازه ورود داری ودر امان هستی ، و اگر این گونه نیست ، پس توقف کن مانند توفق ان بیچاره ای که راههای نجات ، به او بسته شده ، و امال او کوتاه گشته ، ومدت زندگی او سپری شده است . پس اگر خداوند متعال در این صورت ، از تو خلوص نیت درپناهندگی بسویش مشاهده نمود، البته با نظر مهربانی و لطف و رحمت در تو خواهد نگریست ، و تو را به آن عملی که دوست داشته و از آن خشنود است ، توفیق خواهد داد . زیرا خداوند ، کریم است و دوست دارد که به بندگان مضطری که به درگاه او رو آورده اند و رضایت او را جستجو می کنند، لطف و کرامت نمایند که خود می فرماید: «آیا چه کسی است که سخن بیچارگان را بداند هنگامی که او را می خوانند ، پا سخ دهد و بدیها ار از آنها دور سازند؟[2]-[3]»
منبع: بنیادهای اخلاق اسلامی ، علامه سید عبدالله شبر،چاپ دوم سال 1369،ناشر/بنیاد فرهنگی امام المهدی (عج)
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان