حکمت عملى یا اخلاق مرتضوى

12 مهر 1394, 19:44

متنی برای این بخش در حال حاضر وجود ندارد. در صورتی که در مورد این عنوان اطلاعی در دست دارید می توانید با ما تماس بگیرید.

نظر خود را بنویسید!

در حال حاضر هیچ نظری برای این مقاله وجود ندارد.

برای درج نظر خود درباره حکمت عملى یا اخلاق مرتضوى فیلدهای زیر را پر کنید.

نظر شما
عنوان این فیلد اجباریست.
امتیاز این فیلد اجباریست.
نظر شما این فیلد اجباریست.
اطلاعات شما(اختیاری)
نام شما
آدرس شما
پست الکترونیک

جستجو

این موضوعات را نیز بررسی کنید:

اخلاقی

مولف

حسن حسن زاده (علامه حسن زاده آملی)

12 مهر 1394, 16:26

نقلاب اسلامی مردم ایران به رهبری امام خمینی در سحرگاه 22 بهمن 1357 به پیروزی رسید، ولی علیرغم پیروزی انقلاب ولی هنوز هم آثار حاکمیت فرهنگی رژیم سابق در نهادهای حکومتی به چشم می‌خورد و گاهی هم باعث کارشکنی‌هایی می‌‌گردید. 15 مهر 1396, 18:32

هر آن دری که به مسجد است ببندید

24 آبان 1393, 14:2

کودکی که به اذن خدا زبان به حق گشود

24 آبان 1393, 13:56

تأمین رفاه و تربیت جامعه

17 مرداد 1391, 0:0

دروغ؛ خطای زبانی یا بیماری روانی

10 تیر 1391, 0:0

پر بازدیدترین ها

حضرت علی(علیه السّلام) و بخشیدن انگشتر در حال نماز

14 دی 1386, 0:0

کودتای 28 مرداد

28 مرداد 1387, 0:0

نقش نیروی هوایی ارتش در انقلاب و دفاع مقدس

19 بهمن 1387, 0:0

امام حسن و طلاق زیاد؛ افسانه یا واقعیت

در برخی کتب روائی و تاریخ وارد شده است؛ حضرت امام حسن در طول حیات خود با زنان متعدد ازدواج کرده زود هم طلاق می‌داد و لذا در برخی روایات از آن حضرت با عنوان «مِطْلاق» یعنی زیاد طلاق دهنده، یاد شده است. 17 مرداد 1386, 0:0

نظریه‌های شناختاری و غیر شناختاری زبان دینی (قسمت دوم)

بر اساس نظریه «زبان نمادین»، هنگامی که گفته شود: «خداوند شبان من است» یا «خداوند صخره است» مسلّماً معنای حقیقی و ظاهری آنها مراد نیست، بلکه مراد از این گونه تعابیر «عنایت و پناه دادن و حفظ همراه با مصلحت اندیشی» الهی است; زیرا خداوند حقیقتاً نمی تواند چوپان یا صخره باشد، بلکه «چوپان» نماد مشیّت الهی، و «صخره» نماد پناهگاه بودن و محافظت کردن از مصایب در لحظات سخت زندگی است.33 «زبان نمادین» زبانی است که الفاظ در آن به منزله پلی هستند که ما را از معنای ظاهری و تحت اللفظی به امری ورای خود منتقل می کنند. یک عنصر مهم در اندیشه پل تیلیخ (Pule Tillich; 1886-1965)، نظریه او در باب ماهیت «نمادین» زبان دینی است. تیلیخ میان «نشانه» و «نماد» تفاوت می گذارد. نشانه... 23 آبان 1386, 0:0