سفره احسان

سفره احسان

در سومین سال جنگ بین المللى اوّل (حدوداً 1296 ش) به سبب عدم بارندگى، قحطى شدیدى رخ داده بود در آن سال با کوشش ملاّ عباس و دیگر خیرخواهان تربت حیدریه، جایگاهى تأسیس شد تا به افراد بى بضاعت کمک شود.

پس از ذخیره سازى انواع حبوبات، چون: گندم، جو، ماش، ارزن و عدس، عدّه اى به پختن غذا مشغول مى شدند ملاّ عباس همه روزه بعد از نماز صبح به کنار دیگ هاى بزرگ آمده و از چگونگى کار آشپزها آگاه مى شد. با پخته شدن غذا، مردم گروه گروه مى آمدند و سهمیه خود را مى گرفتند.

در ضمن براى فقراى، محل جایگاهى ترتیب داده بودند تا شبانه روز در آن جا سکونت داشته باشند.^([53])

منبع:فرهیختگان تمدن شیعه