29 آذر 1396, 14:24
قال امیرالمؤمنین (ع):« ذکرُالله دَعامةُ الایمان و عِصمةٌ من الشیطان »(تصنیف غرر الحکم و درر الکلم ،ص 188)
تذکر یعنی انسان باید همیشه متذکر الله و به یاد خدا باشد و هیچگاه مسؤلیت و بندگی خویش را در برابر پروردگار متعال فراموش نکند، زیرا هر کس خدا را فراموش کند در نتیجه خود را فراموش کرده و از خود بیگانه شده و در وادی غفلت سرگردان خواهد شد.
قرآن کریم می‌فرماید: همانند کسانی که خدا را فراموش کرده‌اند مباشید که در نتیجه خدا شما را به خود فراموشی گرفتار خواهد کرد.(یعنی گرفتار بیماری از خود بیگانگی می‌شوید).
و در جای دیگری می‌فرماید:
آنها که خدا را در همه حال یاد می‌کنند، چه در حال قیام و چه در حال نشستن و چه در حال خوابیدن و ا ستراحت…
در روایات نیز بر مسأله‌ی ذکر بسیار تأکید شده است که در این مورد به فرازهایی از کلمات گهربار امیرالمؤمنین علیه السلام اشاره می‌شود:
دائما به یاد خدا باشید که بهترین ذکرها است.[2]
و در جای دیگر می‌فرماید:
خداوند یاد خویش را وسیله‌‌ی پاکی و صفای دلها قرار داده است.
سپس می‌فرماید که یاد خدا اهلی دارد که آن را به جای زرق و برق دنیا برگزیده‌اند و هیچ تجارت و داد و ستدی آنها را از یاد او باز نمی‌دارد.
و در خطبه همّامم نیز می‌فرماید :
از نشانه های پرهیز کاران این است که شب را به روز می‌آورد و تمام فکرش یاد خداست.
و درباره‌ی یاران و خاندان رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلّم فرمود:
هنگامی که نام خدا برده می‌شد چنان چشم آنها اشکبار می‌شد که می‌لرزیدند . تمام اینها به خاطر ترس از کیفر و امید به پاداش الهی بود.
و در جای دیگر می‌فرماید یاد خدا داروی بیماریهای نفوس است.
ونیز می فرماید:
«علیک بذکر الله فانّه نور القلب»
همیشه یاد خدا باش که آن نور دل است[3]
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان