13 مهر 1394, 15:28
علامه طبرسى درد را بخوبى احساس کرده بود و در پى رشد و احیاى اندیشه وحدت فکرى و تفاهم مذهبى و با عنایت به مقتضیات زمان و به منظور کاستن اختلافهاى موجود، به میدان ائتلاف وارد شد و قرآن مجید را که مورد احترام و قبول همه مذاهب اسلامى بود اساس کار خود قرار داد. آزاد اندیشى، بلندنگرى، سعه صدر، عفت قلم وانصاف در پژوهش از خصایص بارزى است که در کتاب «مجمع البیان» وى به چشم مى خورد. او خود را در منبع یا منابع محدودى محصور نساخت، بلکه اندیشه هاى مخالف و موافق را نظاره کرده، ؟ دامن پژوهش و تحقیق را از مرزهاى اندیشه خود گذراند و به کاوش دیدگاه دیگران ره سپرد و با نظر یکسان به همه اصناف و فرقه ها، آنچه را صحیح و معقول بود مى پذیرفت و در تقدیم و تأخیر آن غرض خاصى نداشت. علامه همچنین در نقل عقیده و دیدگاه مخالفان تا آنجا که از نظر اصولى به عقیده و مبانى مکتبش خدشه وارد نمى نمود، دریغ نمى ورزید.
در میان مؤلفان و مصنفان کمتر کسى را چون او مى توان یافت که کلامش از طعن و اعتراض نسبت به مخالفان طریقه خود خالى باشد. او همچون سلف صالح و به دنبال سیره پیشوایان شیعه امامیه، دفاع از اصول و مبانى شیعه را با حفظ اعتدال، نداشتن تعصب و افراط و پرهیز از غرور درآمیخته بود و خدمتى پرارج را در نزدیک ساختن افکار و اندیشه هاى مذاهب اسلامى به انجام رساند و نام خود را در میان شیعیان و دانشمندان منصف اهل سنت جاودانه ساخت.
منبع:فرهیختگان تمدن شیعه
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان