27 بهمن 1395, 8:33
فاطمه محمدی
چه كسي مي‌داند من، كه امروز با هزار نقشه و برنامه‌ريزي از خانه‌ام خارج شده‌ام به خانه برخواهم گشت يا نه؟ دنياي ما دنياي اسرارآميزي است. ما با همه ادعاي علم و تمدنمان در دنيايي از ناآگاهي‌ها زندگي مي‌كنيم، چيزهايي كه نمي‌دانيم از چيزهايي كه مي‌دانيم و علم به آنها رسيده است خيلي مهم‌تر هستند. مثلاً ما اصلاً نمي‌دانيم تا كي زنده هستيم، امروز كه از منزلمان بيرون مي‌رويم دوباره برمي‌گرديم يا نه؟ نمي‌دانيم اين سلامتي كه توجهي به آن نداريم تا كي پايدار است، فرزندانمان، پدر و مادرهايمان، همسرمان، چشمانمان، قدرت شنوايی‌مان، و همه آنچه داريم را تا كي خواهيم داشت؟ امنيتمان را جانمان را... خلاصه در اين گردش عجيب چرخ گردون هر آن، ما در معرض اتفاقاتي هستيم كه هيچ آگاهي از آنها نداريم. هر آن ممكن است اتفاقي براي ما بيفتد و ما هرگز علت اين اتفاقات را نخواهيم فهميد. گاهي داريم تاوان پس مي‌دهيم. كفاره گناهاني كه در گذشته انجام داده‌ايم، گاهي يك آزمون الهي در يك لحظه برگزار مي‌شود و ما بايد پاسخگو باشيم... خلاصه اينگونه نيست كه اين زندگي روتين ما هميشه در يكنواختي سپري شود، پستي‌ها و بلندي‌ها، غافلگيري‌ها و در دغدغه افتادن‌ها، همه ويژگي‌هاي اين دنياي پر رمز و راز است. اگر صفحه حوادث روزنامه‌ها را ورق بزنيم مي‌بينيم كه همه آن حوادث هولناك و بعضاً عجيب و غريب در همين حوالي من و شما اتفاق افتاده‌اند. نمي‌خواهيم با يادآوري چنين اتفاقاتي روز شما را خراب كنيم بلکه مي‌خواهيم بگوييم يك سپر محافظتي خيلي قدرتمند و تضميني وجود دارد كه مي‌تواند ما را در مقابل اين حوادث بيمه كند.
امام صادق(ع) مي‌فرمايد: روزتان را با صدقه آغاز كنيد زيرا بلاها بر صدقه پيشي نمي‌جويند، كسي كه ابتداي روز، صدقه بدهد خدا شري را كه از آسمان در آن روز نازل مي‌شود از او دفع مي‌كند و اگر در آغاز شب صدقه بدهد خدا شر آنچه در آن شب از آسمان فرود مي‌آيد از او دفع مي‌كند. (الفقيه، ج2، ص 67) پيامبر اكرم(ص): صدقه، بلا را برطرف مى كند و مؤثرترينِ داروست. همچنين، قضاى حتمى را برمى گرداند و درد و بيمارى‌‌ها را چيزى جز دعا و صدقه از بين نمى برد. بحارالأنوار (ط-بيروت) ج 93، ص 137، ح 71) امام صادق(ع) فرمود: زمينى بين من و مردى قرار بود تقسيم شود. آن مرد از علم نجوم اطلاعى داشت. كار را به تأخير مى‌انداخت تا ساعتى را انتخاب كند كه به اعتقاد خودش آن ساعت براى او خوب است و براى من بد، در نتيجه او سود كند و من زيان. بالاخره روز و ساعتى كه در نظر داشت رسيد، زمين تقسيم ولى به نفع من تمام شد. منجم از روى ناراحتى دست خود بر يكديگر زده گفت (ما رأيت كاليوم قط)؛ مانند امروز هرگز نديده بودم. پرسيدم مگر چه شده؟ جواب داد من منجم هستم. در ساعت خوبى بيرون آمدم و ساعت بد را براى شما اختيار كردم. اينك مى بينم كار برعكس شد و قسمت بهتر نصيب شما گرديد. گفتم مى خواهى تو را حديثى بياموزم كه پدرم به من فرمود؟ تقاضا كرد بگو. گفتم پيغمبر اكرم(ص) فرمود هر كه مايل است خداوند نحوست روزش را جلوگيرى كند صبحگاه آن روز صدقه بدهد. اگر مى خواهد نحوست شبش از بين برود سر شب صدقه دهد. من ابتداى حركت و خارج شدن خود را با صدقه شروع كردم. اين صدقه دادن برايت بهتر از علم نجوم است. (كافى، جزو 4، ص 7) امام صادق(ع): هر كس در روز يا شب صدقه بدهد ـ اگر روز است روز و اگر شب است، شب ـ خداوند از او غم و اندوه، درنده و مرگ بد را دور مى‌كند (ثواب الأعمال ص 140).
صدقه، به فرموده ائمه(ع)، سپر محكمي‌است در مقابل بلايايي كه از آنها بي‌خبريم. چقدر خوب است كه هر صبح و شب خود را با دادن صدقه‌اي هر چند اندك در راه خداوند بيمه كنيم و شب و روزمان را در امنيت بگذرانيم. امام صادق(ع) فرمود: صدقه شبانه، خشم پروردگار را فرو مى‌نشاند و گناه بزرگ را پاك مى كند و حساب را آسان مى گرداند و صدقه روزانه، مال و ثروت را به بار مى نشاند و عمر را زياد مى كند. (بحار الأنوار: 96/125/39).
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان