30 دی 1396, 17:2
نوشتار پیش رو ناظر به مقاله «یوسف در قرآن» است. نویسنده در بخشی از مقاله خود نوع رفتار حضرت یعقوب با فرزندانش و برتری و فضیلتی که این سوره مبارکه برای یوسف نسبت به سایر برادران قائل میباشد را به چالش کشیده است. نوشتار حاضر سعی دارد با توجه به متن آیات و روایات پیرامون، اولا نوع رفتار حضرت یعقوب با فرزندان و علت آن را بررسی نموده و این مسأله را تبیین نماید که یعقوب در ابراز محبت نسبت به فرزندان خود تبعیض قائل نشده و یوسف را به حق و به دلیل تقوا و فضیلت برترش گرامیتر داشته و این برادران بودند که بهواسطه هوای نفس، به یوسف حسادت نابجا میکردند، در حالیکه خودشان هم به قبح عملشان واقف و معترف بودند. ثانیا ادعای نویسنده مبنی بر اینکه تنها فضیلت یوسف(ع) دیدن خواب مورد اشاره در سوره بوده است را ابطال نموده و موارد متعددی از نشانههای عظمت و علوّ روحی وی که در خود سوره آمده است را بیان نماید.
نوشتار حاضر در صدد نقد و بررسی مقالهای ضد دین با عنوان «یوسف در قرآن» میباشد. در بخش اول از نوشتارمان به بررسی محور اصلی مقاله پرداختیم و حکمت و چرایی کراهت آموختن سوره یوسف به زنان و دختران را تبیین نمودیم.
در این بخش به پاسخگوئی از محور دوم (حکمت محبت مضاعف حضرت یعقوب به یوسف در میان سایر فرزندان و بیان محسنات و خصوصیات روحی و اخلاقی منحصر به فرد حضرت یوسف) میپردازیم و در ضمن متعرض بعضی از شبهات نویسنده به محتوای سوره و نیز بعضی از اشتباهات ایشان در فهم و تبیین آیات این سوره مبارکه میشویم.
محبت ویژه حضرت یعقوب(ع) نسبت به یوسف(ع) به واسطه ته تغاری بودن او! یا سایر امور دنیوی نبوده و اساسا محبت همراه با تبعیض لایق عظمت روحی و مقام نبوت حضرت یعقوب نمیباشد؛ بلکه این محبت ویژه به واسطه علو روحی و خصوصیات اخلاقی منحصر به فرد یوسف بوده است. بنابراین عمل حضرت یعقوب در تکریم خاص یوسف بجا و صحیح و یوسف نیز سزاوار این محبت و اکرام بود،اما نفس اماره و وسوسه شیطان آتش حسد را در ضمیر برادران برافروخته، چشم بصیرت ایشان را کور کرده و مانع از دیدن حق توسط آنان گردید در حالی که به زشتی عمل خود حتی در حین انجام آن واقف و معترف بودند.
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان