حکمت و مصلحت در رزق و روزی

حکمت و مصلحت در رزق و روزی
محمود مددنیا
قرآن کریم را که مى‌گشاییم، حکمت وسعت روزى درباره برخى انسان‌ها را سپاسگزارى و خرج نعمت‌هاى الهى در مسیر مورد نظر خداوند مى‌بینیم. کسانى که از اوان جوانى همواره دانش، دارایی، مقام و موقعیت و تمامى داده‌هاى خداوند را به جا صرف کرده‌اند و شکرگزار هر یک بوده‌اند، از این رو به پاس لیاقت‌ها و شایستگى‌ها، نعمت‌هاى بیشترى بر آنان ریزش کرده و در ابعاد مختلف روزی، گشایش‌هاى فراوانى داشته‌اند. این حقیقت گرانبها در آیه‌اى کوتاه و به یاد ماندنى بیان شده است: “لئن شکرتم لازید نکم” اگر شکرگزار باشید، نعمت‌ها و الطاف خود را بر شما بیشتر از پیشتر مى‌کنم” (سوره ابراهیم، آیه .7) گروهى دیگر را در جامعه مى‌یابیم که همیشه دستى پر از نعمت‌هاى مادى و معنوى دارند و بدون آن که دچار سختى معیشت و رنج زندگى گردند، با آبرویى بسیار و شخصیتى ارجمند، تلاشى شایسته مى‌کنند و خداوند نیز درهاى رحمت و وسعت روزى را بر آنان گشوده نگاه داشته است. اینان صاحبان تقوا، پرهیزکارى و عبودیت‌اند، کسانى که در عرصه‌هاى مختلف زندگى ارزش‌هاى دینى خود را با هوا و هوس‌ها مبادله نکرده‌اند و همیشه با قلبى مطمئن، دلى لبریز از عشق الهى و کوششى فراگیر، به دنبال درآمدى پاک و شایسته بوده‌اندو خداوند نیز راههاى غیر قابل تصورى برابر دیدگانشان گشوده و درآمدهاى چشمگیرى برایشان فراهم ساخته است تا پاداش پرهیزکارى آنها در این دنیا نیز داده شود. خداوند متعال براى درس‌آموزى همگان و ترسیم راه روشنى از رشد و تعالى مادى و معنوى مى‌فرماید: هرگاه مردم روى زمین ایمان آورند و تقوا پیشه کنند، برکات آسمان و زمین را به روى آنان مى‌گشاییم. دسته دیگرى که تقدیر خداوند بر آن قرار گرفته تا از نظر امکانات زندگى و رفاه مادى وضع آراسته و کاملى پیدا کنند، کسانى هستند که در “امتحان و آزمایش” قرار گرفته‌اند. اینان شعارهاى بسیارى در پایبندى خود به دستورات الهى سر مى‌دادند و همیشه با انتقاد از دیگران و یا حمله به برخى از افراد، خود را پاک و منزه از دلبستگى‌هاى مادى و انحرافات اخلاقى نشان مى‌دادند و در حضور دیگران و یا هنگام مناجات با خداوند درخواست‌هاى نعمت‌هاى فراوان و الطاف بسیار کرده تا به خداى خود و بندگان او، پایمردى به اصول اخلاقى و پایدارى در حفظ ارزش‌هاى اسلامى را ثابت کنند اما بسیارى از اینان چون لذت شیرین و طعم گواراى مادیات و رفاه را چشیدند، ابتدا به توجیه کارهاى خود پرداخته، سپس با بى‌اعتنایى به دستورهاى الهی، خود را خوشبخت جلوه داده و چندى بعد با حمله به اساس سخنان پیشوایان و بایدها و نبایدهاى خداوندی، هر یک را با حقوق بشر، دنیاى امروز، مردم دیگر کشورها و افراد متمدن ناسازگار معرفى مى‌کنند. دیرى نمى‌گذرد که وضع ظاهرى آنان، همسر و فرزندانشان دگرگون مى‌شود، اسراف‌ها و تبذیرها جایگزین انفاق‌ها و کمک‌ها به مستضعفان مى‌شود. خداوند حکمت وسعت روزى خود را براى اینان “فتنه” مى‌داند و مى‌فرماید: همانا دارایى‌ها و فرزندان شما، مایه امتحان و آزمایش شما خواهد بود.

منبع : روزنامه رسالت

جدیدترین ها در این موضوع

آدابی از عبودیت

از آداب عبودیت این است که جز قدرت حق، قدرتی را نپذیرند و جز ثنای حق و آنکه از اولیاء حق است، ثنای کسی را نگویند. 1 مهر 1397, 14:8

فهم و دریافت زبان قرآن

من امیدوارم که ما این حجاب جحود را از قلب‌هایمان برداریم و از خدای تبارک و تعالی بخواهیم که ما را آشنا کند به لسان قزآن. 1 شهریور 1397, 14:8

علت بعثت انبیاء

اگر برای هر علمی موضوعی است... علم همه انبیاء هم موضوعش انسان است ... 1 شهریور 1397, 14:8

ترک علاقه به دنیا

علائق را باید کم بکنید، علاقه‌ها باید کم بشود، طبیعتاً ماها از اینجا می‌رویم، علی ایّ حال چه علاقه قلبی به چیزی داشته باشیم یا نداشته باشیم فرقی به حال ما نمی‌کند. 29 مرداد 1397, 14:8

دعا روح عبودیت

اینهایی که از کتب ادعیه انتقاد می‌کنند برای این است که نمی‌دانند، جاهل‌انند، بیچاره‌اند که این کتب ادعیه چطور انسان را می‌سازد، این دعاهایی که از ائمه ما وارد شده است مثل کمیل، مناجات شعبانیه، دعای حضرت سیدالشهداء(ع) و دعای«سمات» اینها چه جور انسان را درست می‌کنند... 29 مرداد 1397, 14:8

پر بازدیدترین ها

ترک علاقه به دنیا

هوای نفس

از هوای نفس بپرهیزید همان گونه که از دشمنانتان می پرهیزید چیزی دشمن تر برای افراد با شخصیت از پیروی هوای نفس و درو شده های زبان نیست. 8 آذر 1396, 17:55

اسیر شهوت

آنهایی که بنده دنیا و شهوت خویش اند، و طوق بندگی هوای نفس را در گردن نهادند، بندگی از هر کسی که دنیا را پیش او سراغ دارند یا احتمال می دهند، می کنند و خاضع او می شوند و اگر در ظاهر زبان منیت و عفت نفس گشایند، تدلیس محض است و اعمال آنها و اقوال آنها، این کلام را تکذیب کنند. 29 مهر 1396, 12:38

افراط و تفریط قوه شهوت

افراط در قوه شهوت عبارت از آن است که عقل انسان مقهور شهوت شده و همّت مرد مصروف تمتّع از زنان و کنیزان گردد و از پیمودن راه آخرت محروم شود. 18 دی 1396, 15:16