دانشنامه پژوهه بزرگترین بانک مقالات علوم انسانی و اسلامی

حسادت

امام صادق(ع): ریشه حسد کوری و تاریکی قلب همراه با انکار فضل پروردگار متعال است و این دو صفت دو بال کفر به خدا هستند.
حسادت
حسادت

قال الصادق(ع): «الحسد أصله من عمى القلب و الجحود بفضل الله تعالى وهما جناحان للكفرة
ریشه حسد کوری و تاریکی قلب همراه با انکار فضل پروردگار متعال است و این دو صفت دو بال کفر به خدا هستند. (مصباح الشریعهٔ/ترجمه مصطفوی، متن،ص ۲۱۲)

حسادت
در باب حسادت مطالب زیادی در کتب اخلاقی آمده و کسی نیست که از قبیح این رفتار زشت بی خبر باشد، اما آنچه ما را بر آن داشت دوباره مطلبی در این مورد بنویسیم واکاوی گوشه ی ناپیدای حسادت بود و اینکه چگونه عبرت های تاریخ را در مقابل دیدگان بشریت قرار می دهد. کسی که حسد میورزد به عظمت و جلال پروردگار متعال توجه نداشته و از قضا و تقدیرات الهی که سراسر مخلوق را فراگرفته، و از علم و نفوذ و قدرت او که همه جهان و جهانیان را احاطه کرده است؛ بی اطلاع است. حسد از جمله سیئات اخلاقی است که در آیات قرآن و روایات معصومین به شدت تقبیح شده است؛ مرز حسادت حتی تا کتاب خدا و حکمت و فضل الهی در حق بندگان صالح اش پیش میرود؛ مانند این آیه شریفه که حسد به آل ابراهیم را بازگو می کند: «أم یخشدون الئاس علی ما آتافم اللهٔ من فضله فقد آتینا آل ابراهیم الکتاب و الجگمهٔ و آتینافام ملکاً عظیماً آیا مردم حسد میبرند بر آنچه خداوند از فضلاش به آنان داده است؟ ما به آل ابراهیم کتاب و حکمت دادیم و به آنان حکومت بزرگ دادیم.»۲ پیامبر اکرم(ص) در این زمینه می فرماید: بدان که ما اهل بیت، همان خاندان ابراهیم هستیم که بر آنان رشک بردند، ما مورد حسد واقع شدیم، همچنان که پدرانمان زین پیش مورد حسد واقع شده بودند. "اگر این خلق ناپسند در وجود آدمی رخنه کند، مانند آتش بر انبار کاه عمل می کند و تمام هستی اش را نابود می کند.
عقدهای زین صعب تر در راه نیست ای خنک آن کس حسد همراه نیست خود حسد نقصان و عیب دیگر است بلکه از جمله کمی ها کمتر است یوسفان از مکراخوان در چهند کز حسد یوسف به گرگان می دهند از حسد بر یوسف مصری چه رفت این حسد اندر کمین گرگیست زفت "

حسادت در برابر ولی خدا
زبیر از افرادی بود که در واقعه ی درب خانه حضرت زهرا(س) به دفاع از خانه اهل بیت شمشیر کشید، اما چه شد که آن رشادتها به عاقبت شر و جنگ جمل
منتهی شد. وقتی سر زبیر را برای حضرت امیر(ع) آوردند از ایشان سؤال شد که چرا عاقبت زبیر به اینجا ختم شد، ایشان خاطره ای را تعریف نمودند با این مضمون که روزی پیامبر اکرم(ص) من و زبیر را به دستگیری زن جاسوسه ای فرستاد، زیرا نامه ای در اختیار او بود که باید از وی می گرفتیم؛ برای دستگیری آن زن رفتیم، وقتی به آنجا رسیدیم به زبیر گفتم شما نامه را از او بگیر، زبیر جلو رفت و هرچه اصرار کرد جاسوسه نامه را تکذیب کرد و وی نتوانست نامه را از او بگیرد؛ زبیر نزد من آمد و گفت نامه در اختیار زن نیست، به وی گفتم ای زبیر پیامبر حرف لغو نمی زند؛ خود نزد زن رفتم و چند کلامی با آن زن صحبت کردم و نامه را از وی گرفتم. در همین جا حسدی در دل زبیر ایجاد شد و در جمل سر در آورد و عاقبت اش این شد.
بمیر تا برهی ای حسود کاین رنجی است که از مشقت آن جز به مرگ نتوان رست
بلعم باعورا بر حسب نقل در بعضی کتاب های آسمانی دیده بود که ساحت آفریدگار پیامبری را اعزام خواهد فرمود و گمان میبرد که خود او باشد و چون موسی کلیم (ع) به رسالت مبعوث شد، بر رسالت و ولایت او رشک برد؛ در آیه کریمه «واتل علیهم نباً الذری آئیناهٔ آیاتنا فانستلخ منها فاتبعهٔ الشیطان فکان من
الغاوین» تفسیر آیه درباره شخص عابدی از بنی اسرائیل به نام بلعم باعورا است که در زمان موسی کلیم (ع) میزیسته و از گروندگان به او بوده است و در اثر مخالفت و
تجتميم مبارزه با موسی(ع) از حریم قدس خارج و از رحمت پروردگار بی بهره شد.

منسوب به جعفربن محمد(ع)، امام ششم -اعلامه مصطفوی، حسن، مصباح الشریعهٔ و مفتاح
الحقیقهٔ /ترجمه مصطفوی، ۱ جلد، انجمن اسلامی حکمت و فلسفه ایران، تهران، چاپ اول، ۱۳۶۰ ش، ص ۲۱۲.
۱. نساع، ۵۴. ۲. هلالی، سلیم بن قیس-انصاری زنجانی خوئینی، اسماعیل، اسرار آل محمد علیهم السلام ترجمه
کتاب سلیم بن قیس هلالی، ۱ جلد، نشر الهادی، قم، چاپ اول، ۱۴۱۶ ق، ص ۳۲۴. ۳. ثقفی، ابراهیم بن محمدبن سعید بن هلالی-آیتی عبدالمحمد، الغارات ترجمه آیتی، ۱ جلد، وزارت
ارشاد- تهران، چاپ دوم، ۱۳۷۴ ش، ص ۶۸.
منسوب به جعفربن محمد(ع)، امام ششم -اعلامه مصطفوی، حسن، مصباح الشریعهٔ و مفتاح
الحقیقهٔ/ترجمه مصطفوی، ۱ جلد، انجمن اسلامی حکمت و فلسفه ایران، تهران، چاپ اول، ۱۳۶۰ ش، ص ۲۱۳
اعراف، ۱۷۵.
کلینی، محمدبن یعقوب- حسینی همدانی نجفی، محمد، درخشان پرتوی از اصول کافی، ۶ جلد،
،چاپ خانه علمیه قم، قم، چاپ اول

این موضوعات را نیز بررسی کنید:

جدیدترین ها در این موضوع

رزق حلال

رزق حلال

امام صادق (ع) قرمودند: «ترک یک لقمه‌ حرام‌ نزد خدا، محبوب تر است از هزار رکعت نماز مستحبی.» (بحار الأنوار (ط ـ بیروت)، ج‌90، ص373)
نفاق

نفاق

امیرالمؤمنین علی (ع):«از نفاق دوری کن، به درستی که فرد دو رو نزد خداوند متعال دارای جایگاه و منزلت نیست.» (شرح آقا جمال خوانساری بر غررالحکم و دررالکلم، ج‌2، ص304)
عفت در کلام امیرالمومنین(ع)

عفت در کلام امیرالمومنین(ع)

حضرت علی(ع) فرمودند: «هرکس اعضا و جوارح خویش را از حرام بازدارد، اخلاقش نیکو می گردد.» (شرح آقا جمال خوانساری بر غررالحکم و دررالکلم، ج‌5، ص432).
دوری از موضع تهمت

دوری از موضع تهمت

امام صادق (ع) فرمودند: هرگاه مؤمن به برادر [دینی] خود تهمت بزند، ایمان در قلب او از میان می‌رود، هم چنان که نمک در آب، ذوب می‌شود. (مشکاةالأنوار فی غررالأخبار، طبرسی، علی بن حسن، ص319)
قناعت

قناعت

حضرت علی (ع) فرمودند: «به جستجوی بی‌نیازی برخاستم، آن را جز در قناعت نیافتم؛ همواره قناعت کنید، تا بی‌نیاز باشید.» (جامع الأخبار (للشعیری)، محمد بن محمد،ص123)

پر بازدیدترین ها

No image

امام حسین (ع): «الناسُ عبیدُ الدنیا و الدین لعق علی السنتهم یحوطونه مادرَّت معایشُهم فاذا مُحَّصوا بالبلاء قَلَّ الدَیّانون»

«مردم بندۀ دنیایند و دین بر زبانشان می‌چرخد و تا وقتی زندگی‌هاشان بر محور دین بگردد، در پی آنند، امّا وقتی به وسیلۀ «بلا» آزموده شوند، دینداران اندک می‌شوند.»
قال علیٌ (علیه‌السّلام): «الفُرصَه تمُّر مرِّ السَحاب فانتَهِزوا فُرَصَ الخَیّر» (نهج‌البلاغه فیض، ص 1086)

قال علیٌ (علیه‌السّلام): «الفُرصَه تمُّر مرِّ السَحاب فانتَهِزوا فُرَصَ الخَیّر» (نهج‌البلاغه فیض، ص 1086)

امام علی (علیه‌السلام) فرمود: «فرصت مانند ابر از افق زندگی می‌گذرد، مواقعی که فرصت‌های خیری پیش می‌آید غنیمت بشمارید و از آن‌ها استفاده کنید»
«وَمِنَ النَّاسِ مَن یَشْرِی نَفْسَهُ ابْتِغَاء مَرْضَاتِ اللّهِ وَاللّهُ رَؤُوفٌ بِالْعِبَاد» (بقره/207)

«وَمِنَ النَّاسِ مَن یَشْرِی نَفْسَهُ ابْتِغَاء مَرْضَاتِ اللّهِ وَاللّهُ رَؤُوفٌ بِالْعِبَاد» (بقره/207)

«افرادی هستند (امیر مؤمنان علی (علیه‌السّلام)) که جان خویش را با خداوند معامله می‌کند به خاطر به دست آوردن رضایت او، و خداست که نسبت به بندگانش مهربان است».
صله رحم در کلام پیامبر اکرم(ص)

صله رحم در کلام پیامبر اکرم(ص)

حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) فرمودند: «ثواب صله رحم را از ثواب همه اطاعات زودتر میدهند» الکافی، ج 4 ص 68، ح 2(
عن ام البنین (علیها السلام): «أخبِرنی عَن أبِی عَبدالله الحُسَین، …أولادی وَمَن تَحتَ الخَضراء کُلُّهُم فداءُ لأبی عَبدِاللهِ الحُسین»

عن ام البنین (علیها السلام): «أخبِرنی عَن أبِی عَبدالله الحُسَین، …أولادی وَمَن تَحتَ الخَضراء کُلُّهُم فداءُ لأبی عَبدِاللهِ الحُسین»

حضرت ام البنین (علیها السلام): «از ابا عبدالله الحسین (ع) به من خبر بده! …فرزندانم و تمام کسانی که زیر آسمان کبودند، همه به فدای ابا عبدالله الحسین (ع) باد!» (منتهی المقال، ج 2، ص 70؛ تذکره الشهداء، ص 443)
Powered by TayaCMS