28 بهمن 1395, 3:3
پرسش:چرا دعاها و راز و نيازهاي برخي افراد به مقصد اجابت نمي رسد؟ لطفاً به نحو اجمال دلايل آن را بيان کنيد.
پاسخ:با عنايت به تأکيدات شارع مقدس، آيات و روايات فراواني مؤمنان را براي رفع حوائج و خواسته هايشان به دعا و نماز توصيه کرده اند، چرا برخلاف اين توصيه، انتظار مورد نظر از اين ادعيه برآورده نشده و به مقصد اجابت نمي رسد و چه بسيارند راز و نيازهايي که نيازها و حوائج مورد نظر را رفع نمي کنند؟!
به طور کلي دلايل عدم استجابت دعا را در حدي که مربوط به بحث رزق و روزي است به نحو اجمال ذيلاً مطرح مي کنيم:
در عين حالي که انسان ها موظف به دعا کردن و استفاده از اين وسيله معنوي اند و اثربخشي دعا جزو تقديرات خداوند است، اما گاهي اجابت نشدن دعا نيز جزو تقديرات الهي است. کارگردان امور جهان تنها خداوند است که مقررات حکيمانه او در قالب مقدرات، کار جهان را به سامان مي رساند. دعاها و خواسته هايي که در چارچوبه حکمت و تدبير فراگير او جاي مي گيرند، جامه عمل مي پوشند، اما دعاها و خواسته هايي که خارج از اين چارچوبند باز هم بر اساس تقديري از تقديرات او، ناتوان از تحقق وقوع اند. بنابراين دعا حکمت و مصلحت الهي را نمي تواند تغيير دهد. امام سجاد(ع) در صحيفه سجاديه دعاي سيزدهم خطاب به خداوند مي فرمايد: يا من لاتبدل حکمت الوسايل. اي کسي که حکمت تو، با وسايل تغيير نمي کند.
از جمله دعاهايي که برخلاف حکمت خداوند است، دعايي است که بدون پشتوانه عملي و تلاش و کوشش متناسب باشد. در واقع گويي آن دعا جايگزين کار و تلاش شده باشد که يقيناً بی تأثير است و آثار عملي بر آن مترتب نخواهد شد و به استجابت نخواهد رسيد. امام صادق(ع) در اين زمينه مي فرمايد: «دعاي سه گروه مستجاب نمي شود که از جمله آنها دعاي فردي است که در منزل خود نشسته و دعا مي کند، خدايا روزي مرا برسان! و خداوند در جواب مي فرمايد: آيا براي تو راهي براي طلب روزي قرار ندادم؟ (اعلام الدين في صفات المؤمنين، ص 162)
گاهي دعاهاي بزرگ از قلب هاي ضعيف و کم اعتقاد برمي خيزد و دعاکننده بدون اطمينان و اعتقاد کافي بر تحقق وعده هاي الهي، لب به دعا مي گشايد و دست به دعا بلند مي کند. اين گونه دعا بيش از آن که از قلب برخيزد از دهان خارج مي شود و بيش از آن که ريشه در اعتقادات و ايمان فرد داشته باشد، در زبان و ظاهر او جا دارد. از همين رو است که اين صداها در محدوده زمين محصور مي ماند و توان به آسمان رسيدن را ندارد. دعايي به آسمان می‌رسد که از قلبي آسماني برخاسته باشد. علي(ع) پس از سفارش مؤمنان به گشودن درهاي نعمت خداوند با استفاده از کليد دعا اضافه مي کنند: «هرگز کندي اجابت خداوند تو را نااميد نکند، چرا که عطاي خداوند به اندازه نيت (تو) است. (نهج البلاغه، نامه 31)
بنابراين کندي پاسخ خداوند به دليل کندي و ضعف نيت و اعتقاد دعاکننده است. هر چقدر دعا قوي باشد، اجابت نيز قوي تر است و برعکس.
روزنامه كيهان، شماره 21087 به تاريخ 31/3/94، صفحه 6 (معارف)
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان