24 آبان 1393, 13:55
كلمات كليدي : تعدد زوجات، چند همسري، چند شوهري، عدالت، مهريه، نفقه، نازايي زن، طلاق، دورۀ بلوغ
نویسنده : حسين محمودی
اسلام در جامعهای ظهور کرد که پدیدۀ چند همسری بدون هیچ حدّ وشرطی رواج داشت. یک مرد میتوانست با تعداد نامحدودی از زنان ازدواج کرده به دلخواه با آنان رفتار کند. با ظهور اسلام حقوق زن محترم، هوسرانی و زنبارهگری امری قبیح به شمار رفت و رسم چند همسری دچار تحول اساسی شد. دین اسلام چند زنی را برخلاف چند شوهری لغو نکرد چرا که از طرفی با طبیعت انسانی واز سویی با نیاز جامعه سازگار بود. امّا آن را با شرایط ذیل و به منظور جلوگیری از هوسرانی مردان و تضییع حقوق زنان محدود کرد:
بنابراین اسلام، قانون چند همسری را تأسیس و اختراع نکرد بلکه آنچه را که در برخی از جوامع وجود داشت با ایجاد محدودیت در آن تأیید نمود.
1.ازدیاد فرزند. چنانچه در جامعهای در مقطعی از زمان، ازدیاد فرزند یک نیاز عقلایی باشد، تعدد زوجات تنها راه حصول آن است، زیرا توانایی مرد در تولید مثل نامحدود بوده وتعداد فرزندانی که یک زن میتواند در طول عمر خود به دنیا بیاورد بسیار محدود است پس برای داشتن فرزندان زیاد ناچار یک مرد میبایست همسران متعددی را انتخاب نماید.
الف) دورۀ بلوغ دختران قبل از دورۀ بلوغ پسران است در نتیجه در یک محدوده سنّی دختران بالغ بیش از پسران بالغ است. مثلاً در میان دختران و پسران 10 تا 20 ساله همۀ دختران بالغ و آماده ازدواج بوده و تقریباً نصف تعداد پسران بالغ خواهند بود.
ب) به واسطه اینکه اغلب کارهای سنگین و خطرناک اجتماع به عهده مردان است و نیز تلفات مردان در جنگ بیش از زنان است و همچنین مقاومت مردان در برابر ناملایمات جسمی نسبت به زنان کمتر است همواره تعداد زنان در سنین بالا بیش از مردان خواهد بود.
بنابراین در صورت اکتفا کردن مردان به تک همسری گروهی از زنان از حق ازدواج محروم خواهند بود. حال آن که به طور قطع نیاز زنان به تشکیل خانواده بیش از مردان است.
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان