شعر نماز جماعت

• در شكوه نماز جماعت بشكفد غنچه هاى سعادت
• در نواى اذان مؤذن مىشود لطف حق بىنهايت
• در صف مسلمين، اختر دينهست زيباترين زيور دين
• بزمشان مىشود رشك رضواناز درخشانى گوهر دين
• چون بود ذكرشان ذكر توحيددر مناجات و تكريم و تمجيد
• بوسه بر دستشان مىدهد مهرهست برابرشان ماه ناهيد
• چون درآيى تو در خيل خوبانمىشود شاملت لطف سبحان
• از نماز تو با آب تقواشويد از دامنت گَرد عصيان
• چون به مسجد قدم مىگذارىدستگيرت شود رحمت حق
• در سجود تو گردد به محرابديدهات روشن از طلعت حق
• فرض باشد همه مسلمين رااهل ايمان حق و يقين را
• سر به خاك ره دوست سائيدپاس داريد دين مبين را

براى گلها

• آهاى بهار گلها فروع دين چه زيبا فروع دين كه دهتاست دين با اونا پابرجاست
• اول نماز است ما را به آن نياز است بعد از نماز شد روزه مدت آن سى روزه
• بشمار يك دو سه كه بعد از روزه خمسه چهارمى زكات است كه جزء واجبات است
• حج پنجمين آن است خورشيد روح جان است حالا شويد آماده كه موقع جهاد است
• اى كودكان رئوف امر كنيد به معروف معروف كه با خوشروئى دعوت كنيد به خوبى
• اين هفتمين آن است يك ركن از ايمان است حالا تواى نيلوفر نهى نما، ز منكر
• يعنى كه زشتىها را مانع شويد ز هر جا اين هشتمين آن است واجب به هر نماز است
• بشمار تو نهُ دَه را تولّى و تبَرى منظوراز تولى دوستى با دوست خدا
• مقصود از تبرى دشمنى با بدها اين ده فروع دين است كردار مؤمنينه

مسجد

• دويدم دويدم به مسجدى رسيدم
• مسجد باصفائى قشنگ و دلگشايى
• مؤذن جوانى بلبل نغمه خوانى
• بالاى گلدسته بود نغمه حق مىسرود
• مردم بااراده تميز پاك و ساده
• جوان و كودك و پير چون دانههاى زنجير
• نشسته در پيش هم متّحد و منظّم
• عجب جماعتى بود خضوع و طاعتى بود
• سيّد باوقارى عالم روزگارى
• جلوى مردم ايستاد خرّم شاد آزاد
• نماز ما به پا شد خدا انيس ما شد

اذان مغرب

• وقتى اذان مغرب پيچيد در خيابان
• زد در دلم شكوفه گلبوتههاى ايمان
• رفتم وضو گرفتم از حوض توى مسجد
• شد سينهام پر از گل از رنگ و بوى مسجد
• باغى ز سبزه و گل در چشم خود نشاندم
• من در صف جماعت رفتم نماز خواندم
• وقتى به خانه رفتم ديدم كه مثل ياسم
• بوى گلاب مىداد هم دست و هم لباسم

نماز اول وقت

نماز عالى