دانشنامه پژوهه بزرگترین بانک مقالات علوم انسانی و اسلامی

لوط

No image
لوط

كلمات كليدي : لوط، ابراهيم، حكمت، فضيلت

نویسنده : حجت الله جعفري

کلمه « لوط » در اصل از « لاطَ ، یَلُوطُ » به معنی وابستگی به دل و جان است 1، و در زبان عرب جلمه « اَلوَلَدُ اَلوَطُ » به معنی بچۀ در رحم است که به کبد چسبیده باشد.2و در اصطلاح لوط نام پیامبری از پیامبران مرسل است:

«وَ اِنَّ لُوطاً لَمِنَ المُرسَلِین »3

«لوط از رسولان ما است!»

و علت نامگذاری آن حضرت به این نام، پیوند محکم قلبی او با خدای بزرگ میباشد4. لوط (ع) فرزند «هاران بن تارخ» پسر برادر یا پسر خالۀ ابراهیم (ع) است5. او پیامبری صاحب فضیلت بوده 6 که خداوند به او علم و حکمت عنایت کرد:

« وَ لُوطاً آتَینَاهُ حُکماً وَ عِلماً »7

« و لوط را به یاد آور که به او حکومت و علم دادیم »

حضرت لوط (ع) در قرآن :

در قرآن 27 بار نام لوط (ع) در سوره های مختلف ذکر شده که در بررسی این آیات می بینیم؛ لوط (ع) نسبت به قومش دلسوز بوده، و آنها را مکرر با بیان مهرآمیز، منطق و استدلال به صراط مستقیم دعوت کرده، و از کارهای زشت، سرزنش می نموده است، ولی پاسخ قوم او جز تکذیب رسولان، لجاجت، مخالفت و ادامۀ زشتکاری نبوده و حتی لوط (ع) و

خانواده اش را به تبعید و اخراج تهدید می کردند:

«قَالُوا لَئِن لَم تَنتَهِ یَالُوطُ لَتَکُونَنَّ مِنَ المُخرَجینَ »8

«ای لوط اگراز این سخنان دست برنداری، به یقین از اخراج شدگان خواهی بود »

زشتکاری قوم لوط (ع) به گونه ای زننده بود که در میان هیچ قوم و ملتی

سابقه نداشت چنانکه لوط (ع) به آنها گفت:

« اِنَّکُم لَتَأتونَ الفاحِشَهَ مَا سَبَقَکُم بَها مِن اَحَدٍ مِنَ العلَمینَ »9

«شما عمل بسیار زشتی انجام می دهید که هیچ یک از مردم جهان پیش از شما آن را انجام نداده است »

حضرت لوط (ع) 30 سال قومش را به سوی حق راهنمایی کرد10 ولی در

دل آن آلودگان و منحرفان اثر نکرد.

«اذ قالَ لَهُم أخُوهُم لُوطٌ اَلا تَتَّقونَ »11

«أَتَأتونَ الذُّکرانَ مِنَ العلَمینَ »

« وَ تَذَرونَ ما خَلَقَ لَکُم رَبُّکم مِن اَزواجِکُم ...»12

«هنگامی که برادرشان لوط به آنان گفت: آیا تقوا پیشه نمی کنید»

«آیا در میان جهانیان، شما به سراغ جنس ذکور می روید و همسرانی را که پروردگارتان برای شما آفریده رها می کنید؟ »

لجاجت و هوسبازی آنها تا حدی بود که به جای دست کشیدن از کارهای زشت و ناپسند به حضرت لوط گفتند:

«إئتینا بِِعَذابِ اللهِ...»13

«اگر راست می گویی عذاب الهی را برای ما بیاور! »

سرانجام حضرت لوط (ع) با قلبی آکنده از اندوه گفت:

«رَبَّ اُنصُرنِی عَلَی القومِ المُفسِدین... »14

«پروردگارا مرا در برابر این قوم تبهکار یاری فرما ! پروردگارا من و خانه ام را از آنچه اینها انجام می دهند رهایی بخش »

و خداوند دعای این پیامبر صالح را برآورد:

«فَنَجَیناهُ وَ اَهَله و َ اَجمَعینَ ... وَ اَمطَرنا عَلَیهِم مَطَراً فَسآءَ مَطَرُ المُنذَرینَ »16

«ما او و تمامی خاندانش را نجات دادیم،..و بارانی از سنگ را بر آنها فرستادیم ، چه باران بدی بود باران انذار شدگان »

آری این است سرانجام بدکاران زشت عمل، که به سخن مردان صالح گوش نمی دهند و به بیراهه می روند .

مقاله

نویسنده حجت الله جعفري
جایگاه در درختواره تفسیر قرآن
جایگاه در درختواره علوم قرآن و حدیث - قرآن پژوهی - قصص و تاریخ

این موضوعات را نیز بررسی کنید:

جدیدترین ها در این موضوع

رزق حلال

رزق حلال

امام صادق (ع) قرمودند: «ترک یک لقمه‌ حرام‌ نزد خدا، محبوب تر است از هزار رکعت نماز مستحبی.» (بحار الأنوار (ط ـ بیروت)، ج‌90، ص373)
نفاق

نفاق

امیرالمؤمنین علی (ع):«از نفاق دوری کن، به درستی که فرد دو رو نزد خداوند متعال دارای جایگاه و منزلت نیست.» (شرح آقا جمال خوانساری بر غررالحکم و دررالکلم، ج‌2، ص304)
عفت در کلام امیرالمومنین(ع)

عفت در کلام امیرالمومنین(ع)

حضرت علی(ع) فرمودند: «هرکس اعضا و جوارح خویش را از حرام بازدارد، اخلاقش نیکو می گردد.» (شرح آقا جمال خوانساری بر غررالحکم و دررالکلم، ج‌5، ص432).
دوری از موضع تهمت

دوری از موضع تهمت

امام صادق (ع) فرمودند: هرگاه مؤمن به برادر [دینی] خود تهمت بزند، ایمان در قلب او از میان می‌رود، هم چنان که نمک در آب، ذوب می‌شود. (مشکاةالأنوار فی غررالأخبار، طبرسی، علی بن حسن، ص319)
قناعت

قناعت

حضرت علی (ع) فرمودند: «به جستجوی بی‌نیازی برخاستم، آن را جز در قناعت نیافتم؛ همواره قناعت کنید، تا بی‌نیاز باشید.» (جامع الأخبار (للشعیری)، محمد بن محمد،ص123)

پر بازدیدترین ها

عن ام البنین (علیها السلام): «أخبِرنی عَن أبِی عَبدالله الحُسَین، …أولادی وَمَن تَحتَ الخَضراء کُلُّهُم فداءُ لأبی عَبدِاللهِ الحُسین»

عن ام البنین (علیها السلام): «أخبِرنی عَن أبِی عَبدالله الحُسَین، …أولادی وَمَن تَحتَ الخَضراء کُلُّهُم فداءُ لأبی عَبدِاللهِ الحُسین»

حضرت ام البنین (علیها السلام): «از ابا عبدالله الحسین (ع) به من خبر بده! …فرزندانم و تمام کسانی که زیر آسمان کبودند، همه به فدای ابا عبدالله الحسین (ع) باد!» (منتهی المقال، ج 2، ص 70؛ تذکره الشهداء، ص 443)
قال رسول الله (صلی‌الله علیه‌ وآله وسلم): «یا سلمان! مَنْ اَحَبَّ فاطمه ابنتی فهو فی الجنّة معی...»

قال رسول الله (صلی‌الله علیه‌ وآله وسلم): «یا سلمان! مَنْ اَحَبَّ فاطمه ابنتی فهو فی الجنّة معی...»

رسول خدا (صلی‌الله علیه وآله وسلم) فرمود: «ای سلمان! کسی که فاطمه دخترم را دوست بدارد، در بهشت با من است...» (فرائد السمطین، ج2، ص 68)
No image

امام حسین (ع): «الناسُ عبیدُ الدنیا و الدین لعق علی السنتهم یحوطونه مادرَّت معایشُهم فاذا مُحَّصوا بالبلاء قَلَّ الدَیّانون»

«مردم بندۀ دنیایند و دین بر زبانشان می‌چرخد و تا وقتی زندگی‌هاشان بر محور دین بگردد، در پی آنند، امّا وقتی به وسیلۀ «بلا» آزموده شوند، دینداران اندک می‌شوند.»
No image

قالَ رَسُولُ اللّهِ (صلّى اللّه علیه و آله):«اِنَّ لِقَتْلِ الْحُسَیْنِ علیه السّلام حَرارَةً فى قُلُوبِ الْمُؤمنینَ لا تَبْرُدُ اَبَداً.»

پیامبر اکرم (صلّى اللّه علیه و آله) فرمود: «براى شهادت حسین علیه السلام ، حرارت و گرمایى در دلهاى مؤمنان است که هرگز سرد و خاموش نمی‌شود.» (جامع احادیث الشیعه ، ج 12، ص 556)
«وَمِنَ النَّاسِ مَن یَشْرِی نَفْسَهُ ابْتِغَاء مَرْضَاتِ اللّهِ وَاللّهُ رَؤُوفٌ بِالْعِبَاد» (بقره/207)

«وَمِنَ النَّاسِ مَن یَشْرِی نَفْسَهُ ابْتِغَاء مَرْضَاتِ اللّهِ وَاللّهُ رَؤُوفٌ بِالْعِبَاد» (بقره/207)

«افرادی هستند (امیر مؤمنان علی (علیه‌السّلام)) که جان خویش را با خداوند معامله می‌کند به خاطر به دست آوردن رضایت او، و خداست که نسبت به بندگانش مهربان است».
Powered by TayaCMS