دانشنامه پژوهه بزرگترین بانک مقالات علوم انسانی و اسلامی

کسب کمالات معنوى

No image
کسب کمالات معنوى

کسب کمالات معنوى

شیخ محمّدصادق، در شهرهاى کربلا، نجف و سامرا، در کنار تحصیل علوم دینى، به تهذیب و کسب کمالات معنوى پرداخت. وى حضور عالمان اخلاق و عارفان الاهى را مغتنم شمرد و در سایه عنایات آنان، نفس خود را به زیور فضایل و زیبایى هاى معنوى، آراست. وى عبادت خالصانه و عارفانه پروردگار، توسل به معصومین(علیهم السلام)، ارتباط مستمر با سالکان و عارفان و شناخت صحیح، نسبت به توحید و معاد را از شیوه هاى سیر خود به سوى کمال واقعى قرار داد و ثمرات این مجاهدت را با جان خود لمس نمود. خودش در این مورد مى گوید:

«اتّفاقاتى که در ایّام توقف (من) در کربلاى معلاّ و نجف اشرف، کاظمین و سامرا برایم رخ داده گفتنى و نوشتنى نیست. از آن جمله: روز غدیر خم در خدمت امیرالمؤمنین(علیه السلام)، عالم ارواح و برزخ و آخرت، در روز روشن براى من منکشف شد. ارواح مقدسین و صالحان براى من مجسم شدند که تفصیلش نوشتنى نیست. مکرّر حضرت خاتم الانبیاء(صلى الله علیه وآله)، حضرت (امام) صادق و سایر ائمه طاهرین(علیهم السلام) را در عالم رؤیا دیدم و از ارواح مقدّس آنان استفاده و استفاضه نمودم. از آن جمله بیست و شش مسأله در اصول و فروع ]که[ براى من (ایجاد) مشکل (کرده) بود و ]هر چه از [عالمان ]سؤال مى کردم جوابى[ بیان نمى کردند تا قلب من ساکت شود و از اضطراب بیرون آید، کشف آن ها را از خدا خواستم و متوسّل به روح خاتم الانبیاء شدم تا این که شبى از شب ها، حضرت رسول اکرم(صلى الله علیه وآله) با حضرت (امام) صادق(علیه السلام) به خواب من آمدند و کشف آن مسایل را از حضرت رسول (اکرم)(صلى الله علیه وآله)خواستم. حضرت رسول (اکرم)(صلى الله علیه وآله) به حضرت (امام) صادق(علیه السلام)فرمودند: اى فرزند! شما جواب بگویید و آن جناب مسایل را براى من کشف فرمودند.»([13])

منبع:فرهیختگان تمدن شیعه

جدیدترین ها در این موضوع

رزق حلال

رزق حلال

امام صادق (ع) قرمودند: «ترک یک لقمه‌ حرام‌ نزد خدا، محبوب تر است از هزار رکعت نماز مستحبی.» (بحار الأنوار (ط ـ بیروت)، ج‌90، ص373)
نفاق

نفاق

امیرالمؤمنین علی (ع):«از نفاق دوری کن، به درستی که فرد دو رو نزد خداوند متعال دارای جایگاه و منزلت نیست.» (شرح آقا جمال خوانساری بر غررالحکم و دررالکلم، ج‌2، ص304)
عفت در کلام امیرالمومنین(ع)

عفت در کلام امیرالمومنین(ع)

حضرت علی(ع) فرمودند: «هرکس اعضا و جوارح خویش را از حرام بازدارد، اخلاقش نیکو می گردد.» (شرح آقا جمال خوانساری بر غررالحکم و دررالکلم، ج‌5، ص432).
دوری از موضع تهمت

دوری از موضع تهمت

امام صادق (ع) فرمودند: هرگاه مؤمن به برادر [دینی] خود تهمت بزند، ایمان در قلب او از میان می‌رود، هم چنان که نمک در آب، ذوب می‌شود. (مشکاةالأنوار فی غررالأخبار، طبرسی، علی بن حسن، ص319)
قناعت

قناعت

حضرت علی (ع) فرمودند: «به جستجوی بی‌نیازی برخاستم، آن را جز در قناعت نیافتم؛ همواره قناعت کنید، تا بی‌نیاز باشید.» (جامع الأخبار (للشعیری)، محمد بن محمد،ص123)

پر بازدیدترین ها

صله رحم در کلام پیامبر اکرم(ص)

صله رحم در کلام پیامبر اکرم(ص)

حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) فرمودند: «ثواب صله رحم را از ثواب همه اطاعات زودتر میدهند» الکافی، ج 4 ص 68، ح 2(
«وَمِنَ النَّاسِ مَن یَشْرِی نَفْسَهُ ابْتِغَاء مَرْضَاتِ اللّهِ وَاللّهُ رَؤُوفٌ بِالْعِبَاد» (بقره/207)

«وَمِنَ النَّاسِ مَن یَشْرِی نَفْسَهُ ابْتِغَاء مَرْضَاتِ اللّهِ وَاللّهُ رَؤُوفٌ بِالْعِبَاد» (بقره/207)

«افرادی هستند (امیر مؤمنان علی (علیه‌السّلام)) که جان خویش را با خداوند معامله می‌کند به خاطر به دست آوردن رضایت او، و خداست که نسبت به بندگانش مهربان است».
قال علیٌ (علیه‌السّلام): «الفُرصَه تمُّر مرِّ السَحاب فانتَهِزوا فُرَصَ الخَیّر» (نهج‌البلاغه فیض، ص 1086)

قال علیٌ (علیه‌السّلام): «الفُرصَه تمُّر مرِّ السَحاب فانتَهِزوا فُرَصَ الخَیّر» (نهج‌البلاغه فیض، ص 1086)

امام علی (علیه‌السلام) فرمود: «فرصت مانند ابر از افق زندگی می‌گذرد، مواقعی که فرصت‌های خیری پیش می‌آید غنیمت بشمارید و از آن‌ها استفاده کنید»
No image

امام حسین (ع): «الناسُ عبیدُ الدنیا و الدین لعق علی السنتهم یحوطونه مادرَّت معایشُهم فاذا مُحَّصوا بالبلاء قَلَّ الدَیّانون»

«مردم بندۀ دنیایند و دین بر زبانشان می‌چرخد و تا وقتی زندگی‌هاشان بر محور دین بگردد، در پی آنند، امّا وقتی به وسیلۀ «بلا» آزموده شوند، دینداران اندک می‌شوند.»
قال الباقر(علیه السلام): «لِکُلِّ شَیْ‌ءٍ رَبِیعٌ وَ رَبِیعُ الْقُرْآنِ شَهْرُ رَمَضَان»‌

قال الباقر(علیه السلام): «لِکُلِّ شَیْ‌ءٍ رَبِیعٌ وَ رَبِیعُ الْقُرْآنِ شَهْرُ رَمَضَان»‌

امام باقر (علیه السلام) فرمود: «برای هر چیزی بهاری است و بهار قرآن، ماه رمضان است» (الکافی، ج 2، ص 630)
Powered by TayaCMS