24 اردیبهشت 1396, 23:1
از منظر آموزه هاي وحياني وظايف پدر و مادر نسبت به فرزندان و بالعکس وظايف فرزندان نسبت به والدين چگونه است و آيا مسئله «عاق» طرفيني است؟
در بخش نخست پاسخ به اين سؤال به بيان اهميت حقوق پدر و مادر و مصاديق آن در آيات و روايات شامل خوش سخني، تواضع در مقابل آنها، اطاعت از آنها، دعا براي آنها، پرداخته شد. اينک در بخش پاياني دنباله مطلب را پي مي گيريم.
از مطالب گذشته ممکن است به نظر آيد که لازمه احترام به والدين اطاعت مطلق از ايشان در تمامي امور است، اما بايد گفت که از ديدگاه قرآن چنين روشي در برخورد با ايشان صحيح نيست. بنابر آيات قرآن احترام به پدر و مادر و اطاعت از ايشان تنها در جايي سفارش شده است که به مخالفت فرزندان با دستورات واجب الهي و خروج از عدالت و حق منتهي نشود. چنان که در آيه اي افراد را به برپايي قسط (عدل و داد) و شهادت دادن به حقيقت و راستي امر مي کند، حتي اگر بر ضد خود و يا والدين و نزديکانشان تمام شود. «... کونوا قوامين بالقسط شهداء لله و لو علي انفسکم او الوالدين و الاقربين ...» (نساء 135)
افزون بر اين، در جايي به صراحت انسان را از اين که در برابر تلاش والدينش در شرک ورزيدن او به خداوند عقب نشيني کند و به خدا مشرک شود نهي کرده است و مي فرمايد: «به انسان سفارش کرديم که به والدينش نيکي کند و اگر آن دو سعي کردند که چيزي را که به آن علم نداري شريک من قرار دهي از آنها اطاعت نکن». (عنکبوت - 8) و در نهايت قرآن در سوره لقمان به اين نکته اشاره مي کند که عدم اطاعت فرزند از والدين در شرک به خدا مجوز بدرفتاري او با ايشان نيست و مي فرمايد: «با آنها در دنيا به خوبي مصاحبت و رفتار کن» (لقمان - 15)
در قرآن و روايات علاوه بر توصيه به رعايت حقوق والدين، دليل اين توصيه ها را نيز متذکر شده است که همانا زحماتي است که والدين به ويژه مادران در امر تربيت و نگه داري فرزندان متحمل مي شوند. (لقمان 14) (احقاف - 15) (اسراء - 24)
حال اگر فرزند يا فرزندان حقوق والدين را مراعات نکنند و موجبات آزار و رنجش خاطر آنها را فراهم آورند، در چنين شرايطي ممکن است مورد عاق پدر و مادر قرار گيرند که مستوجب عذاب الهي در اين دنيا به سرعت قرار مي گيرند و از عفو و رحمت و بخشش خدا براي هميشه دور مي شوند.
از نظر اسلام، براي هر يک از افراد خانواده در قبال حق و حقوقي که بر ذمّه ديگري دارد، وظايفي نيز معين شده که تنها در سايه رعايت آن مي توان، انتظار سعادت و خوشبختي طرفين را داشت.
در احاديث به فرزندان و رعايت حقوق آنان توجه ويژه اي شده است. برخي از اين احاديث به تبيين جايگاه فرزندان در خانواده و تأثيري كه بر حيات مادّي و معنوي والدين دارند، پرداختهاند. چنان كه فرزند را بركت خانه، گلي از بهشت و نشانه حد آخر خيرخواهي خداوند در حق بندگان بيان داشته اند، به طوري كه دعاي فرزند در حق والدين در اين دنيا مستجاب و شفاعتش براي ايشان در آخرت پذيرفته خواهد شد. از اين روست كه در احاديث، فرزندان صاحب حق شمرده شده و پدر و مادر در مقابل ايشان مسئول دانسته شده اند.
در واقع همان طوري كه فرزندان به دليل عدم رعايت حقوق والدين، عاق آن ها مي شوند، والدين نيز در اثر بي توجهي به حقوق فرزندان عاق آنان مي گردند؛ زيرا هميشه حق طرفيني است. اما لازم به تأکيد است حق والدين بر فرزندان بسيار بيشتر و مهم تر و عميق تر است تا حق فرزندان بر والدين. حق والدين و لزوم احترام آنها بر فرزندان در قرآن بعد از توصيه به عبادت و بندگي در مقابل خداي متعال و در رديف آن قرار دارد. آيه اي که مي فرمايد ان لاتعبدوا الاالله و بالوالدين احسانا. و يا در جاي ديگر مي فرمايد و لاتقل لهما اف يعني حداقل از بي احترامي که اف گفتن است نمي توان به پدر و مادر گفت. در حالي که حق فرزندان نسبت به والدين در اين سطح از اهميت قرار نگرفته است.
رسول اکرم(ص) در ضمن سفارش هاي خود به اميرالمؤمنين(ع) فرمودند:
«يا عليُّ لَعَن اللهُ والدين حَمَلاوَلَدهما علي عُقُوقهما؛ يا عليُّ! يَلزِمُ الوالدينِ مِن العُقُوقِ لِوَلَدِهما مايَلزِمُ الوَلَدَ لَهما مِن عُقُوقهم» «خدا لعنت کند پدر و مادري را که فرزندان خويش را بد تربيت کنند و موجبات عاق خود را فراهم نمايند. اي علي! همان گونه که فرزند عاق والدين مي شود، والدين نيز عاق فرزند خواهند شد» (بحار الانوار ج 74، ص60)
روزنامه كيهان، شماره 21519 به تاريخ 5/10/95، صفحه 8 (معارف)
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان