16 مرداد 1387, 0:0
امام سجاد (علیه‌السلام) فرمودند:
«إِنَّ للعبّاس عندَاللهِ مَنزِلَةً یَغبِطُهُ بِها جَمیعُ الشُهداء یَومَ القِیامَة»[1]
«همانا نزد خداوند ( عمویم) عباس، جایگاه و مقامی دارد که تمام شهیدان در روز قیامت غبطه آن مقام را می‌خورند»
در 4 شعبان سال 26 هـ.ق علمدار کربلا و ساقی نینوا، قمر بنی‌هاشم اباالفضل العباس (ع) عالم را به نور خویش منور ساخت. نام آن حضرت عباس و از جمله القاب دیگرش ابوالفضل، قمر بنی‌هاشم، عبد صالح، سقا و باب الحوائج می‌باشد. پدرش مولی امیرالمؤمنین (ع) و مادرش حضرت ام‌البنین(س)، فاطمه دختر حزام کلایه است. آن حضرت بسیار خوش سیما و زیبارو و دارای قامتی بلند و بازوانی قوی و کشیده بود و از همین رو او را «ماه بنی‌هاشم» می‌نامیدند. وی مظهر جلال و جبروت کردگار و پس از امام حسن و امام حسین (علیهماالسلام) سرآمد اولاد حیدر کرار و برای امام زمان خویش، علمدار، سپهسالار و یاری وفادار بود. ادب عباس نقل هر محفل و مجلسی است و وفایش جای هیچ سخنی را باقی نگذارده است. همین که پس از شهادتش نیز به عنوان نگهبان خیمه اباعبدالله و کلید دار بین الحرمین قرار دارد، بهترین شاهد بر این مدعاست.
حضرت آیت الله قاضی فرموده‌اند: «در عالم مکاشفه دیدم که تجلی رحمت واسعه الهی، حضرت با عبدالله الحسین (ع) و کلیددار بارگاه امام حسین (ع)، حضرت اباالفضل العباس (ع) است». بدین سان کلیدار رحمت واسعه الهی، حضرت اباالفضل العباس (ع) است.
پروردگارا! به حرمت علمدار کربلا و ساقی عطشان نینوا ما ناقابلان را نیز از یاوران و علمداران امام زمانمان قرار بده! بار خدایا! به آبروی جانباز کربلا! توفیق جانبازی و جان‌فشانی در رکاب امام زمان (عج) به همه ما عطا بفرما! به حرمت سالار جانبازان عالم! به جانبازان ما شفای کامل و عاجل و توفیق خدمتگزاری بیشتر به امام زمان (عج) عنایت بفرما!
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان